Paul had vandaag zijn wekelijkse vrije dag.
En wat voor leuks hebben we vandaag gedaan? Hij heeft, een paar maanden voor zijn pensioen, ontslag genomen!
Een jaar voordat wij naar Parijs gingen hebben ze de tijd gehad om een vervanger voor hem te vinden.
Dat lukte niet, dus ging hij voor 3 maanden naar Parijs om 2 mensen in te werken.
Alleen waren die twee mensen er niet, maar die zouden nog wel aangewezen worden.
Na 3 maanden waren die er nog niet, en omdat we i.v.m. Covid naar huis gegaan zijn, bleef Paul nog 3 maanden vanaf thuis verder werken.
Ook toen waren er nog geen vervangers en werd er besloten dat hij voor Parijs zou blijven werken tot er iemand gevonden was.
Omdat niemand zijn werk over kan nemen heeft hij behalve de verplichte minimaal 2 weken aansluitend vakantie, steeds 1 dag per week vrij genomen zodat er geen problemen zouden ontstaan.
Zijn vakantie dagen zouden dan wel opstapelen en die zou jij voorafgaand aan zijn pensioen nemen, dus zou hij eind augustus dit jaar voor het laatst zijn.
Elke maand heeft hij het management eraan herinnerd dat er nog maar ? maanden waren en dat het toch echt wel dringend werd om iemand te vinden die nog ingewerkt zou kunnen worden, omdat hij absoluut niet langer door zou werken.
Maar zoals verwacht is die opvolger er nog niet en komt er ook niet, want er is geen budgetplaats.
De collega's komen om in het werk, hebben door een verplaatsing van centrum Parijs naar de buitenwijken in het noorden er nog eens weet ik het hoeveel reistijd bijgekregen, dus iedereen loopt op zijn wenkbrauwen.
Paul's baas heeft er 2 jaar voor zijn pensioen de brui aan gegeven en vanaf 1 januari is degene die een trapje hoger op de ladder staat verantwoordelijk voor de hele zooi.
Maar omdat ze een stapje hoger is was ze dus helemaal op de hoogte van de problematiek.
Bij het teamoverleg van de week vroegen de collega's weer hoe het met de opvolging van Paul geregeld is (niet) en zei Paul weer dat er toch nog maar weinig werkdagen voor hem waren.
En toen kreeg hij een mailtje dat zoals afgesproken hij zijn vakantiedagen in juli en augustus op zou nemen en in september en oktober vrij zou zijn...
(ze willen hem in die maanden alle posten van het laatste kwartaal laten doen, dan zijn ze tot eind van het jaar gered).
Paul heeft gezegd dat dat helemaal niet afgesproken was, dat hij met de vorige baas afspraken had gemaakt waarvan zij op de hoogte was, waarop hij als antwoord kreeg dat hij nu met haar te maken had, en dat zij het hem gewoon op zou leggen.
Nou lang verhaal heel kort, wij hebben er lang over zitten praten en toen heeft Paul gisteren zijn ontslag ingediend.
Met de vrije dagen die hij nog heeft, hoeft hij nog iets van 3,5 te werken en nu is de paniek natuurlijk enorm en de bedreigingen ook.
No good deed goes unpunished!
Gisteravond was ik niet zo in de stemming voor een musical, iets dat zelden voorkomt,
en heb ik The Undoing gekeken, een moordmysterie paste beter bij mijn stemming :-)
4 opmerkingen:
Jemig, wat een toestand. Niet leuk voor Paul om zo zijn werkende leven te beëindigen.
Dat zei hij zelf ook Bertie, maar het is ook niet leuk en eerlijk als gemaakte afspraken door een kant zomaar opzij geschoven worden.
Onze hele planning met het huis in Capelas was ook op die planning gebaseerd, dus hij wil gewoon in september en oktober vrij zijn en als het dan niet met de gemaakte afspraken meer kan, dan maar zo.
Morgen willen ze trouwens weer met hem praten over dat ontslag, dus ik geniet nu nog even van de rust :-)
Ach wat naar om op deze manier je werk te moeten beëindigen, dat zal toch aardig wat spanning en onrust geven. Hopelijk wordt het de komende tijd toch netjes geregeld en afgehandeld. Succes!
Potverdikkie, wat belachelijk toch hoe dat gaat op zijn werk. Echt ongelofelijk. Ik kan me helemaal voorstellen dat hij ontslag heeft genomen! Ik lees snel verder om te kijken of er al meer nieuws is….
Een reactie posten