Lockdown dag 438

Bij ons in de buurt komen steeds meer hengelcaches, dingen die hoog in de bomen hangen waar je dus alleen bij kunt met een hele lange stok met een haak eraan.

Nu hebben wij absoluut geen zin om steeds met een lange stok rond te wandelen, maar een poosje geleden las ik een reactie van iemand die bij Decathlon een telescopische hengel gekocht had en dat het ding maar 60 cm lang was als hij niet uitgeschoven was.

Dat leek me nog steeds niet iets om steeds mee rond te sjouwen, maar als we fietsen kan het wel in mijn mandje mee.

Dus bestelden we ook zo'n hengel en modificeerde hem tot cachehengel.

Paul had vandaag weer een vrije middag en toen wilden we het ding natuurlijk wel even uittesten.

In Rotselaar is een rolstoelpad en daarlangs zijn een negen hengelcaches gehangen, tijdens eerdere cachetochten hebben we ze wel zien hangen, maar erbij komen konden we niet.

En zo stonden wij vanmiddag niet bij de visvijver, maar in het groen eromheen te hengelen en hadden veel pret.

Het was een stuk warmer als gisteren en omdat er bijna geen wind was waren er ook geen surfers op de surfplas.

Het grootste gedeelte van het pad ging tussen de bomen door en liepen we heerlijk in de schaduw.

We liepen langs een stilstaand watertje met een hele vieze kleur, de bladen van waterlelies zagen er in het zonlicht mooi uit en vrolijkte het vieze water wat op.

Een stuk van het pad moesten we echt in het midden lopen, want aan beide kanten was er een soort haag van hoge brandnetels.

In de visvijver zagen we bloeiende waterlelies

Aan de overkant van de visvijver is het zwemgedeelte, maar er waren niet veel mensen in het water, want dat is nog wat aan de koude kant.

Nu ging het pad een klein stukje het recreatie gebied uit en kwamen we langs een huis waar de bewoners een golfbaan in hun tuin gemaakt hadden en er ook aan het golfen waren.

Ik heb toch al veel in tuinen gezien, maar dit was nieuw voor me.

Na ongeveer 150 meter over het fietspad langs de weg gelopen te hebben ging het pad weer terug het domein op.

Op mijn telefoon kijk ik altijd waar de caches liggen en als ik dan een plantje/bloemetje zie moet ik de plantenapp aanzetten om te kijken wat het is.

Dat kost nogal veel van de batterij en daarom heeft Paul sinds gisteren ook de plantenapp op zijn telefoon en kunnen we daarmee ontdekken wat we tegenkomen.

Maar sommige bloemetjes ken ik nu al zoals deze ereprijs,

en smeerwortel.

We kwamen langs de donjon,

en langs de hondenlosloopweide, waar helemaal geen hond te zie was.

We hebben er wel eens een cache gezocht bij de picknickplaats onder het afdakje en toen was het er hartstikke druk.

Omdat die picknickplaats heerlijk in de schaduw lag zijn we er een poosje gaan zitten om er een broodje te eten.

Daarna wandelden we verder langs de kleine vijver.

Deze gele lissen zagen we niet bij de vijver, maar aan de andere kant van het pad in een slootje.

Een stukje verderop zag ik deze witte bloemetjes die ik nog niet kende, het bleek Gelderse roos te zijn.

We kwamen nog langs een gemaaid veld; ik vond het net een labyrinth.

En toen waren we alweer bij de laatste hengelcache

Het ging hartstikke goed met de nieuwe hengel; hier heeft Paul er weer een gevangen.

De allerlaatste cache bleek in de hal van het zwembad te staan.

Gelukkig was het net tussen twee zwemlessen in en  ben ik even naar binnen gegaan.

Eerst moest ik voor zo'n temperatuurmeetding gaan staan en omdat het zo heet was had ik verwacht dat het wel 40 graden zou aangeven, maar nee, het was keurig en ik mocht mijn handen ontsmetten en naar binnen.

Daar vond ik de grote bonuscache in de rolstoel die er stond.

En daarmee was de hengelserie voltooid en zijn wij weer richting huis gegaan.

We hebben een hele leuke middag gehad.