Island Hopping

Vanmiddag zijn we naar Faial, het blauwe eiland, gehopt.

Zonsondergang

 Zonsopgangen zien we dan zelden of nooit, zonsondergangen daarentegen zien we heel regelmatig.

Soms zijn ze echt heel erg mooi, zoals van de week, toen leek het wel of de bergrand van Sete Cidades in brand stond.

Zonsopgang

 Wij zijn nachtuilen, gaan altijd laat naar bed en staan pas om 9.00 uur op en daardoor zien we nooit de zonsopgang.

Maar vanmorgen moest Paul vroeg opstaan omdat hij Marco naar het ziekenhuis in Lagoa zou rijden en zodoende zag hij vanmorgen wel de zonsopgang.

En van zoiets zeldzaams heeft hij natuurlijk foto´s gemaakt :-)

Golfslagbad

Op de website hadden we al gezien dat de golven een code rood hadden, dus voordat we helemaal in zwemtenue naar het zwembad gingen zijn we eerst maar even gaan kijken.

De vlag was groen, dus je mocht zwemmen, maar het was echt net een golfslagbad.

Toen ik foto´s stond te maken kwamen twee dames aangelopen

maar nadat ze een grote golf over zich heen hadden gekregen en zich amper staande konden houden, gingen ze toch maar niet zwemmen.

Het was wel weer schitterend om naar tal dit natuurgeweld te kijken.

Zwemmen hebben we laat op de middag gedaan, toen het eb was, maar het golfde nog best wel en toen ik thuis kwam lag de halve douche vol met zeewier :-)

Snorkelen

 Vandaag leek het zwembad wel een golfslagbad.
We gingen zwemmen/snorkelen met hoogwater en er was toch veel zeewier in het water én veel vissen.

 

 

Groene rietcicade

 

Toen ik van de week door de voortuin naar de auto liep, viel mijn oog op een klein beestje met een schitterende kleurcombinatie die op een hortensia takje zat.

Ik dacht als ik de camera ga halen is hij weg, dus pakte ik mijn smartphone en probeerde hem op de foto te krijgen, maar telkens als ik in de buurt kwam liep hij naar de andere kant van het takje en het lukte me maar niet om hem op de foto te krijgen.

Toen Paul ook kwam kijken sprong hij op de broek van Paul en toen kon ik eindelijk een foto maken.

Later heb ik opgezocht wat het was en het blijkt een kleine groene rietcicade te zijn.

Ik had er nog nooit een gezien, maar ik vind de kleurencombinatie van het dier werkelijk prachtig.

Pumpkin Spiced Latte

 

Ik maakte niet alleen pompoenpuree voor de pumpkin loaf, maar ook om de komende dagen pumpkin spiced latte mee te kunnen maken.

En die smaken nog lekkerder met het fantastische uitzicht :-)

Pumpkin loaf

 

Het is bijna herfst en dat was voor mij een goede reden om bij het boodschappen doen pompoen mee te nemen en er een heerlijke pumpkin loaf van te bakken.

Het is zo jammer dat er geen geurfoto´s bestaan :-)

Oude Libelle´s

 In Belgie heb ik stapels oude magazine´s waar ik uit knip voor in journals of prompts, maar hier heb ik dat niet.

Vorige week kreeg ik van Anne een stapel oude Libelle´s en daar ben ik hartstikke blij mee, want dat is heel wat knip en plak materiaal :-)

In de lucht

 

Vanuit ons huis is altijd wel iets te zien; is het niet in de oceaan, dan wel in de lucht.

Vanmiddag zagen we deze meneer twee keer voorbij vliegen.

Toby

 Op het eiland wonen heel wat zwerf honden en katten.

Die worden niet aan hun lot over gelaten want er is een stichting die regelmatig eten inzameld bij de supermarkten.

Dit weekend stonden ze er weer, ze nemen geen geld aan, maar vragen of je wat honden of kattenvoer wil kopen en dat bij het naar buiten gaan in een van hun karretjes wil leggen.

Wij hebben gevraagd waar ze het meest behoefte aan hadden en dat bleek (nat) hondenvoer te zijn voor de wat oudere honden, dus dat hebben we gekocht.

Hier in de straat loopt ook vaak een hondje en die komt tegenwoordig regelmatig even buurten of op de muur zitten en hij is gek op wat aandacht.

Eerst dachten we dat het een van de hondjes van de buren was, maar we zagen een keer dat hij eten kreeg van een mevrouw die altijd hier met haar hondje komt wandelen.

Ze vertelde dat ze haar hondje geadopteerd had, maar dat dit hondje een zwerfhondje was dat ze af en toe eten geeft als ze hier komt wandelen.

Goed voorbeeld doet goed volgen, dus hebben wij ook eten gekocht en als hij dan weer eens komt geven we hem wat.

Omdat we het niet de hele tijd over hondje willen hebben heeft Paul hem Toby genoemd.

Schattig banaantje

We kunnen hier kiezen tussen geïmporteerde of lokale bananen en aangezien we het liefst lokale producten eten, kopen we altijd de lokale bananen.

Die zijn een stuk kleiner dan de geïmporteerde en vaak zijn ze nog hartstikke groen, maar als ze rijp zijn smaken ze heel lekker en zoet.

Van de week zat er een banaantje aan de tros dat echt heel klein was, zo schattig klein hadden we er nog niet eerder een gehad.

Ik vond het bijna zonde om hem op te eten, dus heb ik er eerst een foto van gemaakt.

Weer boven Vila Franca

 Dinsdag gingen we terug naar Vila Franca om nog wat caches te zoeken voor de challenge van deze maand.

Deze serie ligt in een aantal lussen, we begonnen nu bij de eerste lus en al heel snel waren we alweer een heel stuk boven Vila Franca.

Ik vond dit stukje nog mooier dan waar we pas geweest zijn.

Vandaag zagen en roken we heel veel munt. Het is verbazingwekkend dat ze geen muntthee drinken op het eiland, want het groeit overal.

De slingerweg ging hoger en hoger en het was steeds weer een verrassing wat we na de volgende bocht weer te zien kregen.

Ik weet niet waarom, maar ik ben altijd verbaasd als ik hier bloeiende heide zie.

En ook vandaag zagen we weer heel wat fazantenbessen.

Nog maar eens een mooi uitzicht.

Een stukje verderop kwam het eilandje voor Vila Franca in zicht.

En vandaag was Santa Maria heel goed te zien.

Sâo Miguel wordt het groene eiland genoemd: dit pad was helemaal overwoekerd met allemaal tinten groen

Langs deze weg hebben de hedychiums alle planten verdrongen...

Uiteraard kwamen we ook weer heel wat koeien tegen.

Tenslotte zijn we naar de haven gereden om koffie te drinken.

Dat is tegenwoordig niet meer zo vanzelf sprekend, want Vila Franca is overspoeld met toeristen en we zijn er al een paar keer geweest dat er geen parkeerplaats meer te vinden was.

Vandaag hadden we geluk en zo konden we onze cachedag fijn afsluiten.

Vanaf het dak

 Gisteren was het vrij helder, bijna windstil en toen kreeg Paul het idee om 360 graden filmpjes van het uitzicht te gaan maken boven op het dak...

Dus pakte ik mijn mobiel, liep naar buiten om  een foto van hem op het dak te maken en zo stonden we elkaar te fotograferen :-)

Hier in de buurt zijn er mensen die ons huis "The House with the million dollar view" noemen en eigenlijk is dat ook wel zo, dus ik vroeg aan Paul om ook een paar foto´s te maken van dat million dollar view.

Hij begon het rondje met het uizicht naar het noorden: de miradouro en de schitterende Atlantische Oceaan

Naar het oosten zien we dichtbij het zwembad en de walvisfabriek, maar we kunnen helemaal totaan Miradouro do Cintrão kijken en op dagen zoals vandaag, dat hij niet in de wolken zit, zien we Lagoa do Fogo.

Aan de zuidkant kijken we uit op een rij vulkanische koepels, waaronder Pico da Pedra.

En aan de westkant kijken we uit op Sete Cidades!

We voelen ons echt bevoorrecht dat we op zo´n mooie plek kunnen wonen.

Amaryllis Belladonna

Momenteel staat overal op het eiland de Amaryllis belladonna in bloei.

Ik wil altijd graag de Portugese naam van de bloemen hier weten en voor deze bloem blijkt  dat Meninas para a Escola te zijn; dat betekend meisjes gaan naar school.
Dat komt omdat vroeger de meisjes aan het begin van een nieuw schooljaar weer naar school gingen in hun roze uniform.

Vandaag zijn de scholen weer begonnen en al dragen ze nu geen uniform meer, de bloemen  zijn een teken dat de zomer voorbij is.

Boven Vila Franca

 Voor de geocaching challenge van de maand september gingen we deze keer een aantal caches zoeken van een serie die in de bergen boven Vila Franca do Campo ligt.

Een stukje van het eiland waar we nog nooit geweest zijn; buiten de gebaande paden dus heerlijk rustig.

Zo kwamen we onder andere bij dit bouwsel.

Ik had gehoopt op de cachepagina te lezen waarhet voor gediend heeft, maar helaas stond er alleen maar een gedicht wat er totaal niets mee te maken heeft.

Misschien was/is het een schuilhut met een soort uitkijkpunt ernaast.

Dit soort droge beddingen zie je veel, met hevige regenval veranderen ze in woeste rivieren.

In de bergen zijn veel weilanden met koeien en je ziet dan ook regelmatig van deze verzamelpunten waar de boeren hun melk inleveren.

Regelmatig hadden we een prachtig uitzicht op Vila Franca

Nadat we een aantal caches met de auto hadden gezocht, kwamen we bij een pad waar we met de auto niet op konden.

Die hebben we geparkeerd en toen zijn we een heel stuk gaan wandelen

Ook hier hadden we weer schitterende vergezichten die allemaal schitterend waren.

Het was hier bewolkter dan bij ons in Capelas, maar dat mocht de pret niet drukken.

Langs het pad stonden overal struiken met bloemen die bloemen die ik heel mooi vind, maar nog nooit gezien had.

Paul hield de plantenapp erbij en die vertelde ons dat het een fazantenbes is.

Toen ik thuis naar de Portugese naam ging zoeken kwam ik erachter dat hij op de lijst van invasieve planten van de Azoren staat.

Vervallen huizen kom je overal op het eiland tegen

Ik vind het altijd schitterend om te zien hoe de natuur het gewoon weer overneemt.

Bij het huis stond een kastanjeboom en daar moest ik ook even een foto van nemen.

In het najaar eten ze hier veel tamme kastanjes, maar kastanjebomen zie je niet echt veel.

Het was een mooi stukje waar we vandaag geweest zijn.

De cache serie is nog veel groter, dus binnenkort gaan we weer terug om nog meer van deze omgeving te ontdekken.

O Mar Começa Aqui

Gisteren gingen we caches zoeken boven Vila Franca do Campo, maar eerst reden we nog even naar Ponta Garça.

Toen we daar de vorige keer waren hadden we er een aantal caches gezocht die we bewaard hadden voor de challenge van deze maand, dus die gingen we nu alleen maar even loggen.

Zodoende reden we via een andere weg het dorp uit en terwijl ik op de kaart zat te kijken hoe we moesten rijden, zag Paul op de weg een kunstwerk van het O Mar Começa Aqui projekt.

Het is een langgerekt dorp en de weg er doorheen is heel smal, dus we moesten een heel stuk doorrijden voordat we konden keren, maar we zijn terug gegaan om er een foto van te maken.

Ondertussen is het toch al de 27ste die we gevonden hebben!