Toen we in Belgie waren heb ik misschien een ietje beetje teveel gedaan (hahaha), maar daarom was ik van plan om het hier een paar weken rustig aan te doen.
Nou dat ging goed tot inderdaad rustig achter mijn tafel zat en rechts van me een tissue uit de tissuebox wilde pakken, het schoot in mijn rug en ik had een kwartier nodig om weer enigszins recht te komen.
Zoiets gebeurt nou altijd bij het doen van zoiets onnozels.
Nou toen werd het dus echt heel rustig aan doen.
De eerste dagen heb ik heel veel afgewisseld tussen staan, liggen, zitten en lopen.
Slapen ging slecht, want alhoewel een waterbed ideaal is voor rugklachten, dit bed is (net als het bed in Belgie) niet gestabiliseerd), maar als Paul beweegt dan beweeg ik ook veel meer dan in Belgie en die ongecontroleerde bewegingen hielpen niet echt.
(We hebben een nieuwe, meer gestabiliseerde, matras staan die we volgend jaar gaan installeren).
In de auto zitten was ook geen pretje, dus bleven we thuis, maar daar is gelukkig altijd wel wat te zien.
Zo dook Toby ineens weer op en bracht hij ons steeds bezoekjes.
3 opmerkingen:
Wat idioot is dat toch, met een onnozele beweging schiet het verschrikkelijk in je rug. Ik verzette een keer een plant op de grond, kon daarna net bij de bank komen en liet me daar op vallen. Puh!
Fijn om te lezen. Die foto trouwens van die persoon die de vlaggen weghaalt is apart. 't Lijkt net of hij op een ladder staat die nergens tegen leunt
Inderdaad Marthy de keren dat ik door mijn rug ging was altijd met iets stoms, maar wel altijd nadat ik teveel had gedaan.
Bertie dat klopt ook, hij staat met een ladder tegen de vlaggenmast. De vlaggen zitten aan de bovenkant van de mast vastgemaakt en kunnen dus alleen met een ladder opgehangen en weggehaald worden. Dat is vast gedaan om te voorkomen dat mensen ze als souvenier meenemen, want we hebben er toch al verschillende in de mast zien klimmen.
Een reactie posten