Het Nationale Theater

Bij het Nationale Theater zochten we inderdaad een cache, die we ook vonden.

 Daarna gingen we het station aan de overkant even bekijken, want dat moest erg mooi zijn.

 Dat was het inderdaad, mooi en modern, maar niet echt druk want we hebben er geen trein gezien.

 In het station zat een grote Mc Donalds en daar kochten we onze lunch, waarmee we boven op het dakterras zijn gaan zitten.
Hier keken we uit op het Nationale Theater

En aan de achterkant kon je onder de overkapping van het station door nog net de bergen aan de andere kant van de stad zien (niet het Atlasgebergte).

 Paul las in de reisgids dat je het Theater kon bekijken, dus dat gingen we vervolgens doen.
Het theater is in de jaren 80 gebouwd, maar toen het klaar was is het nooit in gebruik genomen en sinds die tijd staat het gewoon leeg.
Het is net een spookgebouw, er was geen mens te bekennen, zo raar.

 Vanuit een raam konden we de tuin in kijken. Die hadden we, toen we de cache zochten, al door het hek staan te bekijken, nu zagen we het van bovenaf.

 Er was geen verlichting in het gebouw, het licht dat er was kwam van buiten en sommige stukken waren dan ook echt heel donker. Dit droeg natuurlijk enorm bij aan het spookachtige karakter.

 We ontdekten een deur die niet op slot zat en waardoor we de tuin in konden. Het was er erg verwaarloosd, wat eigenlijk ontzetten jammer is.
Sowieso zonde dat ze zo'n gebouw maar leeg laten staan.

 We tekende het gastenboek. Hebben we Oud en Nieuw nu gemist? :-)