Waar gaan we naar toe?

Vanmorgen kregen we als extra's bij het ontbijt tulband en beghrir: oude Berber pannekoekjes die een sponsachtige textuur hebben en aan een kant gebakken zijn. Ze zitten vol met kleine gaatjes die ontstaan zijn doordat de gist in het deeg bubbels vormt. Als je ze zo at  zat er weinig smaak aan, met wat honing erop smaakte het beter.

Om de hoek van de riad zat een bakkerijtje, waar Paul broodjes kocht om mee te nemen.
Ik maakte een foto van hem, gelijk een hoop geschreeuw vanuit de bakkerij dat ik geen foto's mocht maken.
Goedemorgen....ik zei dat ik alleen een foto van mijn man gemaakt had, maar dat geloofde de schreeuwende man niet, hij moest en zou de foto zien, pffff sommige mensen daar zijn in de winter al helemaal oververhit, wat zal dat in de zomer zijn?
Enfin toen hij de foto zag, bond hij in en wij gingen verder.

 Er was een foutje in de communicatie, ik dacht dat we op weg waren naar de Saadian Tombs en Paul dacht dat we naar de Ben Youssef Moskee gingen, dat was niet echt handig om de weg te vinden in dit toch al doolhofachtige gebied.
Maar we kwamen zo wel weer langs allemaal leuke dingen, zoals dit kleine marktje

 waar veel groente en fruit verkocht werd.

 Deze mevrouw wilde ook niet op de foto. Paul had haar niet eens gezien, hij wilde de winkeltjes op de foto zetten, maar zij sloeg gewoon een stuk van haar burka voor haar gezicht, niks geen gegil en geschreeuw (dat heb ik alleen maar lol)

 Weer een ander pleintje met heel veel kleden

 houtsnijwerk, rieten manden en gehaakte (winter) mutsen.

 Deze kattepoes trok zich van alle drukte niets aan en had een heerlijk plekje gevonden om te slapen.

 Toen we op Jemaa El Fna aankwamen en in de gaten kregen dat we nergens kwamen omdat we allebei iets anders in ons hoofd hadden, besloten we om naar de Tombs te gaan.
Als je allebei dezelfde kant op wilt gaat dat een stuk beter hahaha en niet lang daarna kwamen we bij de Kasbah Moskee, waar de Tombs naast moesten zijn.

 EErst gingen we even op een bankje zitten en wat eten en drinken

 Terwijl we dat deden kwamen er steeds meer kattepoezen aangerend. Er stopte een oude man op een brommer. Hij had een zak vol vleesafval bij zich en begon dat uit te delen aan de kattepoezen, fantastisch!
Ze kregen niet alles, hij vertrok weer met nog een halve zak over, vast voor andere kattepoezen.