Cyprus dag 8 - Deryneia

Na een lekker en uitgebreid ontbijtbuffet en koffie op de kamer gingen we weer op pad.

Eerst reden we een stukje over de kustweg, daarna over de snelweg en toen weer een tweebaansweg tot we in Deryneia aankwamen.

En daar reden we door tot we tegen de wegversperring van de grens met het Turkse deel aanreden.

Het uitkijkpunt was vandaag gesloten (zondag), maar we liepen een stukje langs de laatste gebouwen en huizen die tegen niemandsland aanstonden en  op het eind konden we de spookstad Famagusta/Varosha in de verte zien liggen.

Overal staan borden dat je geen foto's mag maken en omdat je niet kon zien of en waar er soldaten zitten, hebben we dat maar niet gedaan.(wikipedia info over Famagusta)

Het was heel raar om hier te lopen, heel onwezenlijk en spookachtig, hoe vreemd moet het wel niet zijn voor de mensen die op deze grens wonen.
Toen we verder reden en de auto keerden heb ik vlug een foto gemaakt van de wegversperring.

Ook een stukje verderop allemaal borden dat je niet verder mag en geen foto's mag maken.

Niemandsland.

Er lag nog een cache in Deryneia en die gingen we zoeken.
We kwamen in een heel klein, prachtig aangelegd parkje, waar ook nog eens een open restaurantje was.
Deze omgeving was zoveel lieflijker als waar we net vandaan kwamen, we gingen op het terras zitten en bestelden cappuccino's.
Even later kwam de mevrouw terug om te vragen of we even tijd hadden, de cappuccino was op en ze ging naar de supermarkt om nieuwe te halen :-) Hier zouden ze gewoon zeggen de cappuccino is op jammer dan.

Daar hadden we wel tijd voor , we gingen alvast de cache zoeken en het parkje bekijken.

Aan het eind van het parkje was een laag muurtje, daar zijn we op gaan staan en toen hadden we ook uitzicht op Famagusta.

Paul ging er foto's van maken, ik zocht de schaduw op in het parkje.

En na ongeveer een kwartiertje kregen wij heerlijke versgehaalde cappuccino, wat een geweldige service hier.

Na de koffie maakte ik nog even een foto van het standbeeld aan de andere kant van het parkje

en toen reden we weer verder om even later een hele echte bakkerij tegen te komen.
Paul is gelijk omgedraaid en teruggereden en daar hebben we broodjes kunnen kopen voor de lunch.