Na het ontbijt heb ik 3 rokken over elkaar aangetrokken en een hemdje,
vestje, bloesje en bodywarmer; ik leek wel het Michelin vrouwtjeJ
Toen gingen we op pad naar Fisherman’s Wharf, waar het nu nog heel rustig was.
Op de pier liepen we naar het kantoortje van de Whale Watching, waar we gelijk konden registreren.
Aan de zijkant van het gebouwtje hangt dit bord met dieren die in deze wateren voorkomen.
Na een praatje van iemand over wat wel/niet mag gingen we aan boord.
We gingen achteraan aan de linker zijkant zitten, wan hoe
verder je naar achteren zit des te beter is dat tegen zeeziekte, waar Paul altijd last van heeft.
Terwijl we daar zaten zagen we deze grote jellyfish voorbij zwemmen.
Na een kwartiertje vertrokken we.
Op een boei in de haven zat deze Californian Sea Lion.
Nu zijn we hier jaren geleden ook al eens gaan whale watchen en toen maakte ik zo'n beetje dezelfde foto, het is dat hij bewoog, anders zouden we haast denken dat het een standbeeld is.
Ook nog in de haven zwom een zee-otter
Boeien schijnen lekker plekjes te zijn om op te liggen en misschien om wat privacy te hebben
want op de pier aan het einde van de haven lagen ze allemaal op een kluitje.
We waren nog maar nauwelijks de haven uit of we zagen de eerste walvis!
Echt heel dicht bij de kust nog.
Het is heel lastig om walvissen te fotograferen, want de boot beweegt en je moet jezelf goed schrap zetten.
Ook wil ik niet de hele toch alleen maar door het schermpje van mijn toestel kijken, dus hield ik het toestel net onder mijn ogen en als ik dan wat zag klikte ik.
Het is echt verbazingwekkend hoeveel redelijk goed gelukte foto's ik heb gemaakt, zoals deze, waar maar liefst twee walvissen naast elkaar zwommen, iets dat volgens de gids niet vaak voorkomt.
De boten moeten op 100 meter vanaf een walvis blijven, maar soms komen ze zelf dichterbij.
Dit was helemaal fantastisch, hij kwam naar boven om te eten, de gids zei dat je dat maar heel af en toe ziet, dus ik was helemaal happy met deze foto, maar in het echt was het nog veel fantastischer.
En het was nauwelijks te geloven dat we het nog een keer zagen.
Nog wat foto's.
Net te laat voor de hele staart.
En dit is een stukje van de grootste walvis: the blue whale en die heeft het formaat van een duikboot.
Ik vind varen sowieso al heerlijk, maar als je dan ook nog aan het whale watchen bent is dat helemaal het einde.
Toen we weer terug naar de haven gingen, zwommen er dolfijnen met de boot mee.
En Paul heeft ook genoten, want dit was de eerste keer dat hij niet zeeziek was!
Kwam waarschijnlijk door de nieuwe pilletjes en het feit dat ik hem er aan herinnerde dat zijn opa marconist op de grote vaart was, dus dat hij daar toch wel wat van in zijn genen moest hebben zitten :-)
In ieder geval maakte dat de tocht nog extra leuk, want het is fijner om samen te kunnen genieten dan dat er eentje zeeziek is.
Het was een fantastische tocht, waarbij we echt heel veel walvissen gezien hebben.
3 opmerkingen:
Dat is toch niet te geloven hè, dat formaat duikboot. Mooi dat je dat allemaal zag
Geweldig om te lezen. Ik heb genoten
Hartelijke groet
Dat lijkt me geweldig om mee te maken!
Een reactie posten