Covid...

 Tja en toen hadden we dus Covid....

Maar voor Jasmine moest van alles en nog wat geregeld worden en dat liep (uiteraard) helemaal niet soepel.

De laatste rechtstreekse vlucht, die niet omgeboekt kon worden, maar apart geboekt moest worden, bleek vol te zitten, dus moest er gezocht worden naar andere vluchten, via Lissabon of Porto.

Voor in Belgie moest ze een PCR test hebben, maar hier zijn de testcentra opgeheven; je doet een zelftest en blijft bij een positief resultaat 5 dagen thuis!

Alles en iedereen gebeld, tot de ziekenhuizen aan toe; uiteindelijk kon er in Lagoa dan wel een test worden gedaan, maar dat zou (samen met de taxikosten heen en weer naar Lago) een stuk duurder zijn dan wat ze voor haar ticket terug zou krijgen.

Gelukkig geloofde haar huisarts haar wel en kreeg ze een ziektebriefje, zodat het op haar werk geen probleem was.

En toen waren er nog problemen met de betaling van het vliegticket, de K*Bank had weer eens iets, zoals altijd als je ze in het buitenland nodig hebt, dus i.p.v. dat ze rustig aan konden doen, zijn Paul en Jasmine de hele dag bezig geweest met dit soort toestanden.

Ik werd woensdag ziek, kreeg spierpijn zoals ik nog nooit heb gehad, maar gelukkig had Jasmine nergens meer last van, dus heeft ze boodschappen gedaan, soep gemaakt en voor wat te eten gezorgd.

Paul voelde zich 's ochtends vaak draaierig en zodoende leek het ons niet verstandig om om half vier in het stikdonker over allerlei bochtige wegen naar de Airport te rijden en toen is Jasmine vrijdagochtend met een taxi vertrokken.

Dat was wel een heel ander einde van haar vakantie dan we allemaal gedacht hadden, maar gelukkig hebben we toch een hele fijne week met elkaar gehad en waren de extra dagen daarna, ondanks alles, toch ook nog wel gezellig.

 

Jasmine is inmiddels weer helemaal beter en thuis aan het werk.

Paul voelt zich ook weer de oude, ik nog niet, maar dat komt ook wel weer.