We moesten in Ribeirinha zijn om wat buizen voor in de tuin op te halen.
Het bedrijf zat bijna aan het eind van een verharde weg en daar vlakbij lag een cache uit de serie die rondom het eiland gaat.
Ik had al eens eerder gezien dat je daar heel lastig kon komen, maar nu waren we al een heel stuk op weg, dus zijn we doorgereden over de onverharde weg.
Toen we onder de snelweg door kwamen moesten we een heel stuk naar beneden en om een kloof heen, maar omdat we absoluut niet konden zien hoe de weg eruit zag en draaien dan vaak geen optie is, ben ik uitgestapt en om de kloof heengelopen.
We vonden de cache, en liepen nog een stukje naar boven,
De weg werd een smal zandpad en we durfden het niet aan om verder te rijden, dus zijn we dezelfde weg helemaal terug gerede.
Toen we weer bij de snelweg kwamen zagen we bordjes naar Miradouro da Coroa da Mata.
Daar zijn we eerder geweest, maar dan kwamen we altijd vanaf de andere kant. en was ht of te bwolkt om door te rijden, of we moesten nog verder.
Nu was het mooi weer, dus ook een mooie gelegenheid om de weg vanaf de andere kant eens te bekijken.
Op de miradouro heb je een schitterend uitzicht in de richting van Capelas.
Beneden ons ligt Ponta do Cintrão, waar we vorige week bij het haventje en de vuurtoren waren.
Op de terugweg zijn we weer via dezelfde weg naar beneden gegaan.
Het eiland is zo groen (bijnaam is dan ook Ilha Verde) dat je hier nauwelijks een idee van herfst hebt.
Maar hier zijn de platanen hun bladeren bijna kwijt en hier had ik voor de eerste keer het idee van hé het is herfst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten