Belgie Week 3

 Deze week begonnen we met een ´feestdag´.

Paul en ik vieren de dag dat we zijn gaan samenwonen en dat was vrijdag 41 jaar geleden: de tijd vliegt als het fijn is. 

Eerst moesten we naar het gemeentehuis om onze verblijfvergunningskaartjes op te halen.

In onze gemeente kun je alleen nog maar terecht als je een afspraak maakt en zo stonden we dus keurig op de afgesproken tijd in het gemeentehuis.

Maar de mevrouw die de codes van het apparaat heeft was ziek en aangezien zij van de hele gemeente de enige is die de codes heeft konden we onverrichterzake weer terug naar huis.

Ze konden ons helaas niet afbellen, want we staan niet in het systeem van de gemeente....wat???

In zulke gevallen ben ik blij dat Paul het woord voert, want ik kan dus niet tegen zoveel stomzinnigheid op de vroege ochtend.

Via huis zijn we naar de stad gegaan, want Paul moest iets ophalen en ik moest nog wat lijstjes afwerken.

Over een stukje dat normaal 10 minuten kost hebben we nu 45 minuten over gedaan; er wordt aan verschillende wegen tegelijk gewerkt, die zijn helemaal afgesloten, dus iedereen moet over dezelfde weg.

Na de stad zijn we nog roze gehakjes gaan halen en die hebben we ´s middags lekker opgegeten.

In mijn kamer hangen 3 letterbakken vol met miniaturen en daar ben ik zaterdag het grootste gedeelte van de dag zoet mee geweest.

Met kwastjes heb ik het stof van een jaar weggehaald en nu zijn ze weer helemaal fris en schoon.

Zondag zouden Paul en Julian naar een vliegervriend in Nederland gaan, maar Paul voelde zich wat draaierig, dus om dan een rit van twee uur te gaan maken zag hij niet zo zitten en bleven ze thuis.

Na zes dagen poetsen vond ik dat ik wel weer een vrije dag verdiend had.

Ik heb nog een hele lijst met prompts waar ik de afgelopen weken tijdens het reizen en het maken van de story maps niet aan toegekomen ben, maar omdat ik ze toch wel graag af wil maken ben ik daar mee aan de gang gegaan, lekker ontspannen knippen en plakken.

Maandag gingen we weer ´vrolijk´ verder met poetsen er komt werkelijk geen eind aan dit huis...

Een medewerkster van het gemeentehuis belde of we ´s middags langs konden komen, want de mevrouw die de codes van de apparaten heeft was er weer en we konden onze verblijfskaartjes komen halen.

Dat hebben we toen maar gelijk gedaan.

In plaats van 5 jaar zijn deze 10 jaar geldig, dus daar hoeven we een hele poos niet naar om te kijken.

Dinsdag ging ik verder met The Never Ending Story oftewel mijn kamer en ik had Paul en Julian aangewezen als vrijwilligers voor de keuken/eetkamer.

In de keuken hebben we een kastje met 3 theeserviesjes waar een glazen deurtje voor zit.

Terwijl Paul en ik zaten te lunchen was Julian aan dat kastje begonnen en wat er nou gebeurt is weten we nog steeds niet, maar ineens was het een oorverdovend kabaal en knalde het deurtje kapot op de grond.

Julian zei dat Mandu er tegenaan gelopen was.

Het glas lag overal en nergens en dat was dus weer goed voor een hele tijd bezig zijn om het glas weg te krijgen...

In het kastje stond een serviesje dat meer dan 100 jaar oud is en heel fragiel, maar dat is gelukkig onbeschadigd en staat nu veilig boven in een kast.

Op ons to-do lijstje stond ook dat we onze Labcache bij Abdij van Park moesten gaan controleren.
Zolang we hier zijn is het weer nou niet echt om over naar huis te schrijven, maar aangezien het woensdag redelijk droog was zijn we dat toen eerst maar eens gaan doen.

Tijdens de wandeling kwamen we een (voor ons) nieuwe mural tegen, gemaakt door Kunstenaars Collectief Treepack.

De andere kant van het treinviaduct blijkt ook beschilderd te zijn, maar we waren niet snugger genoeg om daar ook te gaan kijkent, dus moeten we nog maar eens terug :-)

Ik was er ook net achter gekomen dat er tussen 17 en 23 december weer een nieuw geocaching souvenier te verdienen is, dus zijn we op de terugweg van de Abdij nog een kleine labcache gaan doen in Park Michotte in Kessel-Lo.

We zijn al honderden keren over die straat naar huis of de stad gereden, maar ik heb nooit geweten dat er een klein parkje achter ligt, dus weer wat ontdekt.

Het parkje was niet echt mooi, komt natuurlijk ook doordat het winter is en alles kaal is, maar de cache was leuk om te doen.

Donderdag gingen we naar AH in Zaventem om, redelijk voor de drukte, de kerstboodschappen te doen.

Onderweg er naar toe zochten we nog een cache bij een kapelletje.

´s Middags zochten we vlakbij ons huis de twaalfde cache en daarmee hadden we het souvenir van de December Solstice verdiend.

We sloten deze week af net zo feestelijk af als we begonnen waren, want Julian bracht van zijn bakles heerlijke macarons en gebakjes mee.