Basilica del Cobre

Toen we weer bij de bus aangekomen waren deed de chauffeur de deur open en zoals gewoonlijk liepen we de bus in, ik als tweede achter iemand van de groep.

Heet!!!, niet te geloven zo heet, alsof we een oven instapten, we wisten niet hoe snel we weer naar buiten moesten komen.

De chauffeur zette de airco aan en zei dat het een kwartiertje zou duren voordat de bus afgekoeld zou zijn.

In die tijd stonden wij in een randje schaduw tegen een gebouw aan en gingen Uly en de chauffer de chauffer van een vrachtwagen proberen te vinden, want die stond zo geparkeerd dat de bus er met geen mogelijkheid door kon.

 Ik was op de trap naast het gebouw gaan zitten en Paul is naar boven gelopen en heeft daar wat foto's gemaakt van wat wij van beneden af niet konden zien.

Toen de vrachtwagenchauffeur eindelijk gevonden was en de vrachtwagen was verplaatst, konden wij allemaal de bus in, die nu lekker koel was, en vertrokken we richting Santiago de Cuba.

We wierpen nog een laatste blik op de bergen waar we net vandaan kwamen.

Volgens de reisbeschrijving zouden we nu rechtstreeks naar Santiago de Cuba gaan, maar omdat de twee wandelaars vanmorgen sneller terug waren dan gedacht, hadden we ondanks het gedoe met de vrachtwagen die in de weg stond,tijd over en we nu alvast de beroemdste kerk van Cuba, de basilica de Nuestra Senhora de la Claridad del Cobre in El Cobre gaan bezoeken.

Dat stond eigenlijk voor morgen op het programma, maar nu hoeven we daar niet meer apart naar toe,

 In deze basiliek staat het beeld van de Virgen del Cobre; een zwarte Madonna die een kostbaar geel gewaad draag en een kroon bezet met diamanten, smaragden en robijnen, met een gouden halo erboven.
Ze houdt een kruis van diamanten amethisten vast.

En nog een foto van de omgeving.