Uly had nu van te voren gezegd wie er in welk busje moest.
De 3 langste mannen, waaronder Paul, en ik gingen met het kofferbusje mee, de rest met het andere busje.
Als het water erg hoog komt te staan kun je hier niet door.
maandag 15 augustus 2016
De weg naar beneden
Na de lunch brachten de taxibusjes ons weer naar beneden.
Uly had nu van te voren gezegd wie er in welk busje moest.
De 3 langste mannen, waaronder Paul, en ik gingen met het kofferbusje mee, de rest met het andere busje.
Onderweg heeft Paul zo goed en zo kwaad als het ging wat foto's gemaakt tijdens de hobbelende rit.
Het bord vallende stenen staat er niet voor niets, want ergens onderweg hebben we toch een enorme grote kei op de weg zien liggen, die moet je echt niet op je auto krijgen.
Er liepen enorm veel dieren langs en op de weg, we zagen geiten, schapen, koeien, paarden, kippen en zelfs varkens.
Af en toe hadden konden we de bergen in de omgeving prachtig zien.
De weg was wel hobbelig, maar heel rustig en er stonden overal vangrails.
Af en toe zagen we huisjes, die mensen wonen echt van alles en iedereen verlaten.
Aan het meer konden we zien dat we al behoorlijk gedaald waren.
Hier ligt de weg op een soort dijkje door het water van de rivier.
Als het water erg hoog komt te staan kun je hier niet door.
Een stukje verderop zagen we wat mensen in de rivier.
Uly had nu van te voren gezegd wie er in welk busje moest.
De 3 langste mannen, waaronder Paul, en ik gingen met het kofferbusje mee, de rest met het andere busje.
Als het water erg hoog komt te staan kun je hier niet door.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten