Naar Bayamo

Om zeven uur waren we in de ontbijtzaal. Er zou een buffet moeten zijn, maar dat was er vandaag niet.

We kregen toast en daarbij konden we ei en worstjes krijgen, maar dat sloegen we over.

Paul had weeetabixen meegenomen om in melk te doen, maar de melk had een raar kleurtje en rook ook vreemd, dus dat heeft hij maar laten staan.

Ik heb zo wat weetabixen gegeten terwijl Paul wat fruit at en daarna zijn we naar de kamer gegaan, waar ik nog vlug even koffie heb kunnen maken voordat om 8. 00 uur de koffers weer voor de kamer moesten.

We vertrokken weer om half negen en vandaag was het redelijk rustig, want we hoefden er niet steeds onderweg uit.

 Toen we Camagüey uitreden zagen we ook nog 2 tinajones  voor een of andere poort staan.

 Kinderen op weg naar school

Regelmatig zie je onafgemaakte bouwwerken.

 Na twee uur rijden zijn we gestopt om ergens wat te drinken.
Wij kochten  en schreven hier ansichtkaarten, die overigens nooit aangekomen zijn, wat ons niet echt verbaasd gezien het transport in Cuba.

 Paul probeerde voor het eerst van zijn leven een schommelstoel uit. Een mens is nooit te oud om nieuwe dingen uit te proberen :-)

 Tijdens het koffiedrinken keken we uit op Che

 Hier is het enige stukje waar af en toe een trein(tje) rijdt, dus toen er eentje voorbij kwam tijdens het koffiedrinken, rende iedereen met een fototoestel het restaurant uit om daar een foto van te maken.

 We reden weer verder door eindeloze vlaktes

 En toen kwamen we aan in Bayamo, waar we een half uurtje de tijd kregen om rond te kijken.

 Ik installeerde mezelf weer op het plein, in de schaduw van de bomen en Paul ging foto's maken.

Maar na drie minuten was hij alweer terug, want de batterij van het fototoestel was  leeg...

Gisteravond waren we dus zo uitgeput dat we totaal vergeten zijn om het ding op te laden, dat is ons nog nog nooit overkomen.

Erg jammer, want we kunnen hem niet eerder opladen dan dat we  vanavond in het hotel zijn.

Paul is toen bij mij komen zitten in de schaduw, er was een windje dus het was er wel uit te houden.

Om half een liepen we richting de kerk en daarachter op het pleintje was een bodega waar we gingen lunchen

Toen we door het restaurant heen liepen kwamen we uit op het terras dat boven een soort kloof hing, we hadden er een heel mooi uitzicht.

Ook hier was natuurlijk weer life muziek, dit keer waren het 5 meiden die stonden te zingen en muziek te maken.

Ik kreeg mijn dagelijkse omelet, deze keer met rijst en bakbananen en dat was heel lekker, Paul had draadjesvlees met harde aardappelschijfjes (een soort chips).

Nade lunch kregen we nog een kwartiertje vrije tijd en die hebben we weer op een bankje op het plein doorgebracht.