Terug liepen we via Parque Marechal Carmons
Deze beeldengroep vond ik erg mooi
Deze wereldbol is gemaakt van plastic dat op het strand van Cascais aangespoeld is.
Deze prachtige pauw bleef gewoon zitten toen ik foto's van hem/haar maakte.
Het is me nooit zo opgevallen, maar afhankelijk van hoe het licht viel veranderde de kleur van haar nek; van pauwblauw, naar aqua en zelfs groen, heel mooi.
Uiteindelijk ging ze staan en mocht ik nog een aantal foto's van haar en haar prachtige staart maken.
We kwamen vanaf de andere kant van dit kunstwerk aanlopen en zagen alleen een stuk roestig ijzer met veel gaten erin.
Pas toen we met tegenlicht keken zagen we de afbeelding erin.
Zouden ze bij het bouwen van dit huis geïnspireerd zijn door Palácio Nacional de Sintra :-)
Na zoveel lopen hadden we echt wel weer iets lekkers verdiend.
Paul had een stukje van mijn Pao de Deus geproefd en vond het zo lekker dat hij er nu eentje bij de koffie nam, ik nam weer eens een pastei de nate.
Zon, bomen met bladeren, groen gras met bloemen, het is bijna niet voor te stellen dat we volgende week weer terug in het grauwe winterweer zijn.
Voordat we de trein terug namen zijn we even gaan kijken in het winkelcentrum tegenover het station.
Dat vonden we erg lijken op Parque Atlantico op São Miguel.
Op het einde van de food plaza was een balkon waar we nog wat foto's maakten.
Om kwart over vier namen we de trein terug naar Lissabon.
1 opmerking:
Die pauw is een hij en inderdaad, wat hebben ze prachtige kleuren! Volgens mij hebben jullie een heel mooie dag gehad in Cascais!
Een reactie posten