ook weer helemaal betegeld met azulejos.
Er stond iets op het bordje dat er vanuit allerlei openingen water kwam, dus net zoiets als de luxe douches van tegenwoordig :-)
De tuin was niet groot en bestond uit verschillende kleine stukjes, waar Paul en ik even doorheen gelopen zijn terwijl Julian en Jasmine op de trappen van het paleis zaten te wachten.
Inmiddels was het de hoogste tijd voor koffie met iets lekkers geworden.
Ik koos iets heel lekkers met kokos, dat ligt op het voorste bordje en ging toen naar en net vrij gekomen tafeltje toe.
Daarna ontdekte Jasmine dat Sintra een specialiteit heeft (achterste bordje) en dat nam de rest van de Happy Family, maar uiteraard mocht ik er ook van proeven.
Ze waren allebei heerlijk.
We wandelden terug in de richting van het station, waarbij we veel trappen af moesten om later weer omhoog te moeten klimmen, zo loop je de gebakjes er wel gelijk weer af :-)
Het (neogotische) stadhuis zag er ook mooi uit.
En ervoor stond deze tuctuc met wimpers, zo leuk.
Op het station stond de trein er al, daar konden we fijn in zitten wachten tot hij vertrok.
Onderweg lukte het me om een foto van het Aquaduto das Águas Livres te maken vanuit de rijdende trein.
Na een half uurtje waren we weer terug op Rossio, wat ook aan de binnenkant een heel mooi station is.
Jasmine ging naar het appartement, Julian ging verder met de Wherigo en Paul en ik gingen warme choolademelk drinken bij Starbucks in het station.
Die was wel open, maar het was helemaal donker omdat ze een stroomstoring hadden, dus helaas geen warme chocolademelk.
Toen zijn we naar de Starbucks in Armazéns gelopen, zijn we daar ook een keer geweest.
Vervolgens zijn we nog even twee caches gaan zoeken waar we tijdens de Wherigo gewoon langsgelopen zijn.
De eerste was bij de Bica, waar het zowaar erg rustig was.
de tweede was op Praça Luís de Camões.
Omdat het begon te regenen zijn we via de Elevador da Gloria
naar beneden en terug naar het appartement gelopen, waar we om 18.00 uur waren.
We dronken thee en toen kwam Julian ook thuis.
Om 19.00 uur zijn we naar het Chinese restaurant gelopen,
waar het zo druk was dat er geen tafel meer vrij was, maar ze ruimden hun eigen tafel leeg en daar mochten wij gaan
zitten.
En toen kwam er een hele grote groep Chinezen binnen, die
hadden gereserveerd en moesten na een half uur weer buiten staan, dus ons eten
moest wachten.
Zo duurde het vrij lang voordat we iets te eten kregen
Eerst een loempia als voorafje
maar met de hoofdgerechten
liep er door de drukte het een en ander mis, want we kregen eerst tofu, die
voor een andere tafel bleek te zijn en ik kreeg een andere aubergine schotel
dan die ik besteld had; ik had graag de knoflookschotel besteld die Jasmine de vorige keer had, maar ik kreeg dezelfde als die ik de vorige keer had.
Omdat ik bijna flauw viel van de honger en die schotel ook
lekker was, heb ik hem niet teruggestuurd.
Paul en Julian aten ook hetzelfde als de vorige keer, Jasmine had vandaag een miesoep in een joekel van een
soepkom.
We waren pas om negen uur terug in het appartement, waar we nog even wat rondgerommeld hebben.
Voor ons doen liggen we elke avond vroeg in bed, want zulke dagen zijn heel vermoeiend, maar wel ontzettend fijn.
1 opmerking:
Nou, jullie doen heel wat op een dag. Ik zou halverwege al inkakken.
Een reactie posten