Lissabon dag 8 Cemitéria dos Prazeres

Aan het einde van Campo de Ourique ligt Cemetéria dos Prazeres en daar wilde we ook even rondkijken.
Het is een begraafplaats waar veel bekende Portugezen begraven zijn.
Dos Prazeres betekend genoegens, pleziertjes en dat vind ik wel een hele bijzondere naam voor een kerkhof.

We vonden de entree met een grote brede weg en een kapel aan het eind erg veel weg hebben van het kerkhof dat we in Porto zagen.
Ook hier worden de kisten in een soort van huisjes gezet, toen we binnenkwamen was er net een begrafenis aan de gang op de hoofdweg, maar ik vond het niet respectvol om daar nou foto's van te gaan staan maken.

Naast de vele 'huisjes staan er ook hele grote en bewerkte grafmonumenten.

Dit monument is wat bescheidener en is voor brandweermannen.

De begraafplaats eindigde bovenop de heuvel, er was een miradouro waar we een mooi uitzicht op de brug en het beeld van Christus hadden.

Terwijl we daar stonden te kijken belde het verhuurbedrijf.

Vandaag hebben ze niets meer vrij, maar morgen komt de kamer recht boven ons op de tweede verdieping vrij, óf een kamer op de vierde verdieping, maar dat is alleen een slaapkamer met een badkamer, de woonkamer en keuken moet je delen met 3 andere appartementen.

Die optie valt dus sowieso af, want we hebben geen zin om steeds met vreemde mensen te zitten en bijvoorbeeld te moeten wachten als we water willen koken voor koffie/thee. En nu staan de laptops gewoon op de tafel, als je dan weggaat moet je ze steeds eerst weer naar je slaapkamer brengen.

Enfin we wandelde weer terug en zagen dit kleine huisje.
We dachten dat er misschien een bekend iemand zou liggen, maar het bleek 1 van de 3 Portugese slachtoffers van de aanslag in de Bataclan in Parijs te zijn. De tickets stonden onderin een fotolijstje.

Dit is misschien wel een bekende Portugese meneer, maar wij kenden hem niet.

Dit was ook een heel apart graf, in de vorm van een klein kasteeltje met vier torens.
Ik zou zo graag weten wat voor verhaal hier nu achter zit.
Het graf is van Luitenant Generaal Pedro Folque die hier in 1848 is begraven, dus dit graf is al heel oud.

Weer terug aan het begin was de begrafenis afgelopen, waren alle mensen weg en heb ik deze foto van het grafhuisje met de bloemen gemaakt.