De glasbakken hier zijn vaak (leuk) beschilderd. Deze vond ik wel erg mooi met de jongen die al het glas opvangt in zijn netje.
Volgens mij hebben we nu alle straten die naar Praça Marquês de Pombal gaan wel gehad.
We wandelden nog wat verder, zochten nog wat caches en kwamen toen op dit pleintje
waar we een heel stuk van een aquaduct zagen.
Er stond bij dat het een museum was en aangezien we toch willen dat G. iedere reis trots op ons is :-)
en omdat we erg geïnteresseerd zijn in Romeinse bouwwerken én aquaducten zijn we het van binnen gaan bekijken.
Het waterreservoir was helemaal stil en glad en de spiegeling van het plafond erin was prachtig
Via een steile stenen trap kon je naar boven, ik had de trap wel opgekomen maar er niet meer af, dus Paul ging alleen.
Boven kon hij in de gang van het aquaduct kijken
Het bassin van bovenaf. De houten vlonder is voor optredens die er regelmatig worden gegeven omdat de akoestiek zo mooi is.
Bovenop het gebouw was een miradouro
daarvandaan kon je mooi alle kanten opkijken
en ook over het aquaduct heen
Terwijl Paul boven was had ik een trap ontdekt in het reservoir, de trap die van boven komt loopt helemaal door het reservoir in.
Het was heel bijzonder om zoiets eens van binnen te kunnen zien.
Zonder het cachen waren we hier nooit gekomen.
1 opmerking:
Dat is nog eens een leuk museum! Prachig hoe het plafond weerspiegelt in het water.
Een reactie posten