zaterdag 25 juli 2020

Lockdown dag 126

Vanmorgen ben ik begonnen met het maken van een kaft en pagina's voor een derde Assepoester Journal.
Tijdens de lunch keken we naar het journaal, het is hier weer net een slechte soap.
Belgie hoort inmiddels tot een oranje zone in West Europa en het holt de verkeerde kant op.
Antwerpen heeft extra maatregelen uitgevaardigd en de druk op de politiek werd zo hoog dat ze niet anders konden dan de veiligheidsraad van volgende week vrijdag te vervroegen naar maandag.
Aan alle kanten wordt er gevraagd om duidelijk maatregelen die overal gelden, want nu is het een onoverzichtelijke bende, dus ik ben erg benieuwd wat er beslist zal worden.
De weerman vertelde iets anders dan gisteren, namelijk dat het vanmiddag droog zou blijven en daarom zijn we weer naar Nodebais gereden om daar de tweede multi cache die daar ligt te gaan wandelen.
We parkeerden de auto weer bij de visvijver, maar nu moesten we de andere kant op en zo zagen we dat er een stukje verderop ook een WOII monument staat.
 Dit kleine kapelletje waren we de vorige keer ook gepasseerd, maar nu kwamen we van de andere kant aangelopen en dan ziet alles er toch weer anders uit.
 Ook nu zagen we aan de andere kant van de velden de kerk weer liggen.
We wandelden over een pad dat vroeger een spoorlijn is geweest
 en kwamen uit bij wat toen het station was.
De route ging verder met een boogje om het terrein achter het station langs en daar zagen we dit oude elektriciteitshuisje. Heel af en toe zie je ze nog wel eens ergens staan en ze zijn best mooi als je er goed naar kijkt.
 Er hingen wel heel wat dreigende wolken, maar de weerman had gelijk, het bleef droog.
 Een van de vragen van deze multi ging over de kleine mensen bij de ramen.
Eerst keken we natuurlijk door de ramen heen, maar toen we daar niets zagen viel Paul's oog op de klemmen die de luiken vasthouden.
Ik denk niet dat ze anders opgevallen waren, maar ik vind ze wel erg mooi.
 En dan kom je ineens weer op een soort plein met allemaal huizen eromheen, alleen is het plein dan een wei met paarden.
 Verderop zagen we bij een huis dit kunstwerk in de tuin staan, ik vond het er Afrikaans uitzien.
 En na deze wandeling van 5 kilometer waren we weer terug bij de visvijver en dus bij de auto.
Als je de andere kant opkijkt zie je de weg die het dorp uitgaat en daarover zijn wij weer terug naar huis gegaan.
 
En ook vandaag hebben we toch weer heel wat nieuwe plekjes in dit dorp ontdekt en genoten van de wandeling.

1 opmerking:

Margriet zei

Leuke tocht weer! Die luik-klemmen heb ik in Frankrijk ook regelmatig gezien, ik vind ze wel grappig.