Lockdown dag 295

 Het zonnetje scheen vandaag en het was zo'n heerlijke vrieskou, dus ideaal voor een wandeling.

We keken op de geocaching kaart  waar we naar toe zouden gaan en toen viel me een kleine serie caches op in Winksele.

Dat is het dorpje waar we 23 jaar geleden in Belgie zijn komen wonen en het leek me leuk om daar eens te wandelen i.p.v. met de auto door te rijden.

De parkeerplaats bij de kerk was vol, want er bleek een wandelgroep te zijn, dus parkeerden we bij de sporthal en liepen naar de kerk toe.

Winksele heeft als slogan iets van hartverwarmend Winksele en je ziet er overal harten hangen, van hele kleintjes tot hele grote.

In deze tuin hingen niet alleen hartjes in de boom, maar ook flessen, geen idee waarom die daar hangen.

Aan het eind van het dorp, voordat we de velden in gingen stond een heel groot hart van stukjes hout.

Er waren wel wat wolken in de lucht, maar het viel ons op dat die heel laag waren.

Op sommige stukken was het gigantisch modderig en was het glibberen en glijden.

 Tot een aantal weken geleden hadden we nog nooit van Vredesbomen gehoord en nu zien we ze overal.

Ietsje buiten het rondje dat we wandelden ligt een cache bij een Vredesboom en die gingen we ook even zoeken.

We keken uit naar een hele grote boom, zoals we vorige week gezien hadden, maar zagen niets.

Er stond wel een groepje bomen en doordat we de cache vonden wisten we dat dit de Vredesboom is.

Via een holle weg wandelden we weer richting het dorp.

Daar zagen we we deze beer aan de brievenbus hangen.

Soms, als je huizen staat, heb je niet in de gaten dat er een voetweg langs het huis gaat, omdat de mensen het bij hun tuin getrokken hebben.

Zo kwamen we door weer een andere cache erachter dat langs deze tuin ook een voetweg gaat, die achter ons vorige huis uitkomt.

Toen wij hier kwamen wonen hadden we nog nooit van voetwegen gehoord en we hebben dan ook nooit geweten dat je langs en achter ons huis zover kon wandelen.

Dit kapelletje hadden we ook nog nooit gezien.

De oude pastorie tegenover de kerk kenden we dan weer wel.

We besloten om alvast wat antwoorden van een multi cache rondom de kerk te vinden en zo zagen we ook hier een oorlogsmonument, ook dat hadden we nog nooit gezien.

De cache bracht ons ook op de begraafplaats, ook daar was ik nog nooit geweest.

Via weer een ander voetpad, dat uitkomt tussen twee huizen tegenover de kerk, liepen we weer terug naar de auto.

Het was een heerlijke, leuke wandeling, waarin we bekende plekjes terug zagen, maar ook een heleboel mooie nieuwe plekken gezien hebben.