Tussen de middag zijn we in de heerlijke vrieskou een eindje gaan wandelen.
Paul zag een fazant aan komen rennen en toen die het pad waarop wij liepen overstak bleef hij even staan, zodat ik een foto kon maken.
Alles is zo kaaal, het is nu echt winter.
Uiteraard hingen er ook weer nieuwe gedichten, maar nu vielen de mooie bandjes waarmee ze vastgemaakt waren me meer op, ik moest mezelf bedwingen om ze er niet af te halen, want ik zag ze al helemaal als versiering in een journal :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten