Lockdown dag 310

 Tussen de middag gingen Paul en ik weer een wandeling maken.

Paul wandelt graag via La Foresta, maar ik wilde vandaag een keertje naar de torenvalk lopen voor een beetje afwisseling.

Een stukje verderop in de straat zagen we dit bord

De postbezorging is, ook na de drukke decembermaand, nog steeds bar en boos en wij zijn dus duidelijk niet de enige die er last van hebben.

 

Tussen de parkeerplaats en het gebied naar het bos toe ligt een soort dam, waar je met een trap op en af moet.

Als je er bovenop staat heb je een mooi uitzicht; we zagen zelfs nog een sneeuwman staan.

Aan het eind van de dam kijkt de torenvalk van Ad Wouters neer op de parkeerplaats.

Aan de andere kant van de dam staat de kikker, maar toen ik daarheen liep zag ik ineens een nieuw beeld: Het Zwijn van Blanden.

Wat een leuke verrassing om dit nieuwe kunstwerk te ontdekken.

Met wat moeite kon ik alle drie de kunstwerken op de foto krijgen: de kikker, de torenvalk en het nieuwe zwijntje.

Toen we verder liepen zag ik in de verte iets dat volgens mij ook een nieuw kunstwerk was.

En inderdaad, toen we dichterbij kwamen zagen we dat het drie hagedissen waren.

Ik vind het toch ongelofelijk knap dat iemand dat uit een oude boom kan maken.

Ze waren alle drie erg mooi.

Een paar weken geleden zagen we op tv dat nu de fitness centra gesloten zijn het een rage is om beweegbanken in de tuin te laten installeren.

Hier stond nu ook zo'n bank.

We wandelden verder en keken uit op de rand van het bos.

Onderweg kwamen we langs de vleermuis, dit is nog steeds het beeld dat ik het allermooiste vind.

Toen we het bos in liepen om weer terug naar huis te gaan liep er een stuk voor ons een mevrouw, maar ineens zagen we haar naar rechts lopen en was ze verdwenen.

 Op die plek aangekomen keken we eens goed en ontdekten we weer een voetweg en omdat we helemaal into voetwegen zijn, gingen we nu kijken waar deze uit zou komen.

Bij de oprit van een huis hield de voetweg op en zagen we dit kapelletje.

Toen we goed keken zagen we dat ernaast de voetweg verder ging.

Normaal lopen we altijd aan de andere kant van het veld, op de weg naar La Foresta en nog nooit hebben we gezien dat er hier iemand liep.

De voetweg bleek uit te komen tegenover de voetweg langs de Ekstermolen, die we een  paar maanden geleden ontdekt hebben.

Thuis ben ik eens gaan Googlen en het blijkt dat de gemeente erg bezig is met het opnieuw toegankelijk en zichtbaar maken van de voetwegen en ze beter te onderhouden; vandaar dat we er nu ineens zoveel meer ontdekken.

Deze wandeling was een echte ontdekkingstocht, zoveel nieuwe dingen gezien in een zo bekende omgeving; echt genieten.

 

Toen we 's avonds aan de eettafel zaten konden we genieten van een prachtige roze lucht.

Het viel ons op dat het nu al best wel weer lang licht blijft.