Eind van de week heeft Paul anderhalve dag vrij en daarom zijn Julian en ik vanmorgen maar alvast boven gaan poetsen i.p.v. morgen en zo schuift het hele schema een dag naar voren.
De zon scheen en de wereld zag er prachtig uit, dus ik wilde tussen de middag weer wandelen.
Het was een stuk minder koud dan gisteren, maar Paul had toch het idee dat we naar Siberië zouden gaan :-)
Wel moesten we goed opletten voor de plassen waar sneeuw op lag, want het ijs was nog maar een centimeter, dus als je daar op stapt zak je er doorheen.
Bij de kruising met de weg naar het Engelse kerkhof zagen we deze kleurrijke tekens, het deed me een beetje aan een geheime code denken.
We vervolgden het pad aan de overkant van de weg en zijn daarna links afgeslagen en door het bos weer terug naar onze wijk gelopen.
Het voetpad naar ons huis ziet er nu ook heel anders uit, veel lichter.
Echt heerlijk die sneeuw, van mij mag het 3 maanden blijven liggen.
1 opmerking:
Fijn hè, wandelen in de sneeuw.
Een reactie posten