Lockdown dag 346

 Vandaag is onze trouwdag en Paul had uiteraard een dag vrij genomen om dat te vieren.

We gingen naar Westerlo om daar een labcache en een serie te wandelen in natuurgebied de Beeltjes.

Aan het eind van de parkeerplaats en het begin van de wandeling staat het Boswachtershuis. 

Dat is nu een hostel met een restaurant en speeltuin, waar het normaal gesproken met zulk mooi weer heel druk zal zij.

In de tuin stond een grote verzameling tuinkabouters :-)

Toen we een klein stukje gelopen hadden kwamen we Roodkapje tegen, ik moest natuurlijk gelijk aan Bertie denken :-)

Van dit stuk is een soort sprookjesbos gemaakt, zo leuk.

Hier een daar lagen ook 'boeken', dat waren metalen kistjes waarin je informatie over bepaalde dingen kon vinden, in dit boek ging het over mieren.

Dit gezicht gemaakt op een boomstronk vond ik ook erg mooi, vooral met het water op de achtergrond.

Er stonden heel veel borden, de meeste met kaboutertjes. Bambi past natuurlijk perfect in het bos.

En na het zien van de de drie biggetjes met hun huisjes heb ik de rest van de dag de dag het liedje Welkom uit de musical de 3 Biggetjes lopen zingen :-)

In het bos zijn, net als bij ons in het Meerdaalwoud, lange dreven, die hier bij elkaar kwamen in een stervorm.

Zo in de winter is het wel een beetje saai om over zo'n hele lange dreef te wandelen, gelukkig zochten wij steeds caches en dat maakte het afwisselender.

Voor de labcache moesten we het bos uit, de dreef ging verder langs weilanden en uiteindelijk kwamen we in de 'bewoonde' wereld.

Maar al snel kwamen we weer bij de bosrand, waar dit bord met allemaal info over vogels stond. Wij hebben vandaag alleen maar kleine vogeltjes gezien.

Op dit leuke bankje met vlinders en een slak hebben we broodjes zitten eten.

Voor de labcache moesten we de vraag beantwoorden hoeveel dieren er op de bank staan en ik dacht dat het er 3 waren, want wat de slak bleek te zijn, daarin zag ik heuvels, een boom en de zon :-)

We maakten een klein zijsprongetje van ongeveer 1oo meter om een cache buiten het bos te zoeken en langs beide kanten van die weg stonden allemaal narcissen die nog net niet in bloei waren, maar hier en daar stond er ook een krokus.

Toen we weer het bos in gingen kwamen we op een wat spannender paadje als de dreven.

Toen we dat helemaal afgelopen hadden kwamen we weer op een dreef en daar stonden ook weer figuren, deze kabouter vond ik leuk omdat er een uil bij zit.

Af en toe kwamen we ook langs kleine beekjes.

Een beetje lastig te zien zo recht tegen de zon in, maar dit is een hoog duin in het bos.

Daar zijn we niet naar toe gelopen, maar hebben onze route vervolgd en die bracht ons weer op een andere dreef, de breedste van allemaal, met wel 4 rijen bomen.

Door een cache kwamen we in een soort rhododendronbos.

Zelf waren we hier nooit gekomen, het leek wel een oerwoud en af en toe moest je echt heel goed kijken of je nog wel op het pad liep.

Het pad kwam uit bij een beekje en omdat we daar niet overheen konden zijn we er langs gelopen in de hoop zo weer bij een groot pad uit te komen.

Dat kwamen we inderdaad, maar hier moesten we toch wel over het water, gelukkig is het gelukt om met droge voeten aan de overkant te komen.

Tijdens het laatste stukje van de wandeling kwamen we Alice en het witte konijn nog tegen,

maar het leukste figuur vond ik toch wel deze heks die tussen de bomen hing, het leek net of ze echt vloog.

We hadden heel wat caches gevonden, 8 kilometer gelopen en dat voelde ik wel aan mijn voeten.

We zijn weer naar huis gegaan en daar hebben we wat gedronken met een lekker stuk appeltaart erbij.

Uit eten gaan was natuurlijk geen optie, maar kaasfondue is ook  feestelijk en gezellig, dus dat aten we vanavond.

De rest van de avond ben ik bezig geweest met de caches en de foto's, Paul had ook nog van alles voor het huis te doen, we zijn er niet eens aan toegekomen om een film te kijken.

En zo hebben we ook deze trouwdag, in coronatijd, toch gevierd en was het een hele fijne dag.