Lockdown dag 374

 Deze week is het Paaspauze oftewel een extra week Paasvakantie omdat het aantal coronabesmettingen weer veel te snel toeneemt, de ziekenhuizen moeten opschalen en normale zorg weer moet worden uitgesteld.

Het is mooi weer, dus gaat iedereen op elkaar gepakt in de trein naar de Belgische kust...

Behalve Paul en ik, want wij gingen naar Genappe om een cache rondje te wandelen en daar was niemand.

De auto parkeerden we op het plein bij de kerk in Vieux-Genappe.

Aan de zijkant van het plein stond een oorlogsmonument, daar kan ik inmiddels ook al wel een mapje mee vullen.

Vlak na de kerk liepen we een straat in het dorp uit.

Er stonden allemaal bomen prachtig in bloei, zoals deze magnolia

Wat dit voor boom is weet ik niet, maar al die witte bloesem is prachtig om te zien.

Bijen zijn er ook dol op want de hele boom zat er vol mee.

Een tuin stond vol met allemaal beeldjes van beesten en er stond ook een uil tussen, dus daar maakte ik een foto van.

Op het eind van de straat, als een soort afscheiding tussen het dorp en de velden, ligt de begraafplaats.

Wij wandelden de velden in en bij de volgende cache maakte ik wat foto's; terug naar het dorp

en de weg die we gingen wandelen.

Uit de verte zag dit eruit als een plas, maar er groeit zelf riet in, dus lijkt het eerder een soort vijver.

Heel vreemd zo aan de rand van een veld, maar wel een leuke onderbreking van zo'n eindeloos lijkend veld.

In de verte zagen we een dorpje liggen, waarschijnlijk is het Fonteny.

Langzaam ging de veldweg over in een holle weg

en kwamen we in het dorpje Promelles, alhoewel gehucht een beter woord is, want er waren misschien 10 huizen.

Toen we over de holle weg het dorp in liepen zagen we dit huis vanaf de zijkant en vanuit de verte dacht ik dat er een kindje geboren was en er een baby met een luier aan,  aan de gevel hing whahaha

het bleek dus Jezus te zijn.

Hier en daar zie je wel Jezus, Maria of andere heiligen beeldjes aan de gevel hangen, maar zo enorm groot hebben we het nog nooit gezien.

Wij wandelden het dorp weer uit en kwamen langs dit watertje.

Hier kon je onder de snelweg door, maar onze route ging er een stuk langs.

Het eerste stuk was behoorlijk lawaaiig, maar halverwege ging de snelweg omhoog en wij naar beneden en dat scheelde aanzienlijk in de herrie.

Ergens halverwege ging er een rioolbuis onder de snelweg door en daarin was een cache verstopt.

Bij ons thuis ligt er ook zo'n cache en die ligt halverwege de weg, maar hier was het wat normaler en zat de cache op ongeveer twee meter vanaf de ingang, dus ging Paul heel dapper de buis in.

Daarna wandelden we weer verder.

Op de hoek waar we weer richting het dorp zouden gaan lopen ligt ook een cache en toen we die zaten te loggen was dit ons uitzicht.

Op een van de velden werd gewerkt.

In de verte zagen we de bewoonde wereld weer, waar onze route naar toe ging.

We liepen wel helemaal langs de buitenrand van het dorp waar we een heel oud gebouw zagen, dat nu een werkplaats voor auto's leek te zijn.

Aan het bord op de muur te zien is het waarschijnlijk vroeger de werkplaats van een smid geweest.

Bij dit leuke ezeltje hebben we een hele poos gezocht naar de laatste cache van de serie, de enige die we niet hebben kunnen vinden.

Na die laatste cache zochten we nog de bonuscache en toen waren we alweer bijna terug bij het begin.

We kwamen nu via de andere kant langs de kerk en daar stond ook nog eens een kapelletje.

Aan de zijkant van de kerk is een heel stuk met gras en daarvan is een stukje omheind met heggen waar een aantal graven staan.

Tussen de kerk en het parkeerterrein is dan weer een rij met hele grote graven, zoiets hebben we ook nog niet eerder gezien.

We hebben weer een heerlijke dag gehad.

Lekker gewandeld in een mooie omgeving, weer een stel caches gevonden en genoten van de rust, want ook hier hadden we weer de hele wereld voor onszelf!

Ik hou van Wallonië.