Het bedrijf dat de afwerking voor de rolluiken aan de bovenkant zou maken zegt al maanden lang dat ze volgende week echt zullen komen.
Het bouwbedrijf was het nu spuugzat en heeft een ander bedrijf gevraagd om het af te maken en vanmorgen vroeg zou er iemand komen om het te bespreken en op te meten.
Nuno had gezegd dat wij beter ook aanwezig konden zijn, als er dan iets beslist zou moeten worden zou dat gelijk kunnen.
Dus stonden wij vanmorgen al vroeg bij het huis, dat nog niet geopend was door meneer Cabral, maar gelukkig hebben wij zelf alle sleutels.
Terwijl ik de poort open maakte kwamen ook de twee mannen van Furnas aangereden met de keukenkastjes in de auto.
Nuno ging met de meneer voor de afwerking praten en meten, de furnas mensen gingen de auto uitladen en wij gingen naar de kasten kijken.
De kast in de logeerkamer was eruit gehaald, die in het kantoor en onze slaapkamer waren klaar op de deuren na, maar ze hadden totaal niet de indeling die wij wilden hebben.
De mannen lieten de tekeningen zien die ze van Carolina gekregen hadden en dat domme geval heeft dus alle nummers veranderd en zo stonden op alle kamers precies de verkeerde kasten.
Daar moest natuurlijk weer over gebeld worden, maar de mannen zouden het gelijk op gaan lossen.
De kast die in onze kamer stond ging naar kantoor en met behulp van delen van de logeerkamerkast zouden ze onze kast maken, en dan zou voor de logeerkamer zou dan een goede kast gemaakt moeten worden.
Gelukkig dat daar nog niet aan begonnen was, want dan hadden ze een tweede verkeerde kast gemaakt...
Nuno regelde alles met de meneer van de afwerking, daar hoefden we verder niets voor te beslissen of wat dan ook.
Hij zei wel dat we beter vanmiddag nog eens naar het huis konden gaan om naar de keuken te gaan kijken, iets wat we zelf ook al van plan waren.
In de tussentijd heeft Paul nog eens de speciale dingen van de keuken opgezocht en opgeschreven in welke mails ze stonden: vooruitziende blik.
Tegen drie uur gingen we weer naar het huis en daar hebben we nu twee goede kasten!
In de kast in het kantoor kan nu tenminste de stofzuiger opgeborgen worden
Bovenwaren de kastjes inmiddels uitgepakt en waren ze net met het installeren begonnen.
Er stonden kastjes van 40 cm en wij zagen de bui al hangen, dus ik ging met handen en voeten vragen of dat de bovenkastjes waren.
De meneer wees aan op de tekening en het waren inderdaad bovenkastjes: 2 van 40cm i.p.v. 1 van 80.
En het kastje links zou op de kopse kant komen, maar dat moest een boekenkastje worden en dus open zijn aan de kant die nu naar voren stond.
Ik gebaarde dat het fout was en dat ze niet opgehangen mochten worden en Paul ging met Furnas bellen.
Hij moest iemand hebben die in gesprek was en kreeg weer Carolina aan de lijn, die vertelde dat het zijn eigen fout was, hij had de tekening goed gekeurd en hij moest niet zeuren....
Carolina maakt fout na fout, doet haar werk nog niet eens half, moet continu achter haar vodden aangezeten worden en geeft altijd van alles iemand anders de schuld en toen ze nu tegen Paul begon was zijn geduld op.
Wij hebben alles keurig op papier staan, geregeld door haar voorgangster Laureline, maar toen Carolina en wij er in september kwamen om de puntjes op de i te zetten had ze zich totaal niet voorbereid en hebben wij alles met haar nog eens helemaal overlopen.
We zijn in de auto gestapt, naar Furnas gereden en daar heeft Paul met haar baas gesproken.
Die zei gelijk dat ze alles gaan makken zoals het afgesproken is, want ze willen tevreden klanten, dus dat viel enorm mee.
De bovenkastjes kunnen ze hier maken, alleen het materiaal voor het kastje op de kopse kant moet van het vasteland komen, dus dat gaat een paar weken duren, net als het aanrechtblad dat Carolina ook vergeten was om te bestellen.
Ik ben zo blij dat we een paar weken van te voren op het eiland zijn, anders hadden we bij de oplevering toch voor een aantal onaangename verrassingen gestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten