Corsica dag 16 - Vizzavona

Het ontbijt in dit hotel viel erg tegen, er waren 10 soorten jam, maar alleen maar 1 soort knalharde broodjes om die jam op te doen.
Verder wat vleeswaren,yoghurt en cereals.

Het was ook dom geregeld, want het ontbijt was buiten op het terras en daar moest je eerst je bordje gaan halen, dan naar binnen om er iets op te doen en dan weer naar buiten, hetzelfde met drinken.

Enfin ik heb een yoghurt gegeten en toen ben ik op de kamer weetabix gaan eten met koffie erbij.

Daarna hebben we alles ingepakt en zijn we vertrokken.

Omdat we langs de Casino supermarkt kwamen zijn we daar eerst even langsgereden om lunch voor vanmiddag te kopen en daarna gingen we de bergen in op weg naar Ajaccio.

Als er onderweg plekjes waren om even van het uitzicht te genieten en rond te kijken dan stopten we daar.

Hier was een redelijk grote parkeerplaats met zelfs een picknickplaats erbij en hier was het dan ook best druk met mensen die even stopten.

Het  uitzicht was hier ook nog eens erg mooi.

Bij Vizzavona kruist de GR20 de weg bij Vizzavona en daar zijn we naar beneden gereden om in het dorpje rond te kijken.

Nou dorpje was een groot woord, want de parkeerplaats was groter :-)

Er was een station met restaurant er aan vast, een refuge en nog twee huizen.

Dit is halverwege de GR20.
Mensen die hem half of in twee keer willen doen kunnen hier op/uit de trein stappen en omdat het voor de wandelaars weer bewoonde wereld is (voor ons was het middle of nowhere :-) ) is het hier vaak erg druk met GR20 mensen.

Che kom je toch ook overal tegen.

In het stationsrestaurant hebben we heerlijke koffie gedronken terwijl we alle GR20 mensen bekeken die inmiddels klaar waren met hun stuk van de dag en hier nu kwamen overnachten.

Toen we net onze koffie op hadden kwam er een groep achter ons zitten die gelijk hun schoenen uittrokken, whaaaa, we waren blij dat we weg konden :-)

Er kwam warempel ook nog een hartstikke volle trein aan, er komen maar een paar treinen per dag hier voorbij dus dat was wel echt geluk hebben.

Wij zaten onze lunch te eten met uitzicht op de bergtoppen en konden ons toch maar heel moeilijk voorstellen dat mensen daaroverheen lopen.

Na de lunch reden we weer verder.
Deze weg was ook heel goed begaanbaar en weer was er een tunnel door de bergen heen.

Het was een mooi weg om te rijden.

Corsica dag 14 - Rondom het hotel in Corte

Nadat we de koffers naar de kamer gebracht hadden maakten we een kop koffie met de waterkoker die er stond.
Daarna zijn we weer naar beneden gereden op zoek naar een supermarkt.
Daar aangekomen konden we de auto parkeren onder een afdak van zonnepanelen, wat een geweldig slim idee.

We kochten weer salades, sla en yoghurt en dat hebben we op het overdekte terras opgegeten.

Tijdens het eten hielden de twee katttenpoezen ons gezelschap.

Terwijl we zaten te eten kwam er ineens een kudde schapen voorbij rennen, dat was leuk want we hadden nog geen schaap in het wild gezien, terwijl in de gids staat dat je ze overal tegen komt.

Ze renden de heuvel op en verdwenen om de bocht.

Na het eten zijn we even in de buurt van het huis gaan lopen.

Hier vlak boven is een archeologische site met een kerk, een huis

en even verderop de restanten van een weg.

In de diepte konden we Corte zien liggen.

We wandelden nog een klein stukje verder, daar begon een groot bos en toen zijn we weer omgedraaid.

en daar kwamen we ineens de schapen weer tegen, die allemaal op een kluitje stonden te grazen.

Ons hotel

We liepen voorbij het hotel, het spoor over  en linksaf,  dat kleine stukje bos lag tussen de weg in

en daar hebben we een rondje gewandeld.

Weer terug bij het hotel zagen we net de schapen de weg over steken

we zijn nog even naar boven gelopen om te kijken en zagen er toen ook een heel stel door de kerk rennen

Ze gingen nu op een ander veldje staan grazen.
Het was erg leuk om ze zo te zien rennen en een kabaal dat dat maakte.

Op de kamer was het erg warm, er was geen gebruiksaanwijzing voor de hele ingewikkelde afstandsbediening van de airco die op warme lucht blazen stond...

Bij de receptie was natuurlijk niemand meer en omdat onze kamer op de begane grond is en iedereen zo naar binnen kan wandelen hebben we de deur dicht gelaten.

Toen we op het punt stonden om naar bed belde Julian dat Paul’s zus had gebeld en hij haar moest terug bellen.

Aangezien die never nooit belt dachten we dat een van zijn ouders overleden was, Paul belde terug en toen bleken ze allebei in het ziekenhuis te liggen.

Zijn vader had opdracht gegeven dat zus moest bellen, zodat als we thuiskwamen en Paul hun zou bellen hij niet gek op moest kijken als er niet opgenomen was.

Zijn vader was van de trap gevallen en geopereerd en zijn moeder was helemaal de kluts kwijt en omdat ze steeds wegliep en heel agressief werd hadden ze haar opgenomen in een gesloten afdeling.

Maar verder was er niets aan de hand en hoefden we ons geen zorgen te maken...

Enfin zo werd het dus heel wat later voordat we in bed lagen.

Dag 14 - Hotel in Corte

Bij het hotel komen viel nog niet mee, want Eva stuurde ons een weggetje op dat in het niets leek te verdwijnen, er stond een betonwagen  omdat het een soort industrieterrein was dachten we dat het niet goed kon zijn en gingen we terug.

We reden terug en bij een garage ging Paul even de weg vragen, maar daar  zeiden ze dat we gewoon terug moesten rijden en dan zouden we het vanzelf zien, maar toen we bij het vliegveld waren en nog steeds niets gezien hadden, heeft Paul maar even naar het hotel gebeld.

Bleek dat we toch het weggetje in moesten dat Eva aangaf…

Het is zo’n weggetje waar je geen andere auto moet tegenkomen, het ging steeds hoger en steeds meer the middle of nowhere in.

We kwamen de spoorlijn over en aan de andere kant lag dan eindelijk het hotel!

Er was een verbouwde boerderij met een heel groot terrein eromheen, waar ook nog kamers waren.

We liepen via het overdekte terras naar binnen toe

We kregen een kamer in het hoofdgebouw.
Toen we binnen kwamen zagen we een enorm groot bed

Aan de andere kant was een buro en een hele grote kast, waarvan de sluitingen wel heel apart waren.

Er was een deur waardoor we bij een soort prive terrasje kwamen

daar stonden twee stoelen, een tafeltje en een parasol en we hadden zicht op de fontein die op het hogere terras was.

Toen we de deur in de slaapkamer open deden dachten we in de badkamer te komen, maar tot onze grote verbazing stonden we in een soort zitkamer.

Daarnaast was pas de badkamer.

En buiten naast ons op het terras kregen we gezelschap van twee kattepoezen, dat vond ik natuurlijk hartstikke leuk.

Corsica dag 14 - Corte

We reden verder richting Corte en ontdekte dat we i.p.v. een bergpas door een tunnel gingen!

Dat ging wel zo vlot en prettig.

Ik Corte aangekomen was het zoeken naar een parkeerplaats, maar wat Paul regelmatig heeft gebeurde ook nu weer, er ging net iemand weg toen hij eraan kwam.
Tegenover de parkeerplaats was een muurtje waarop we onze lunch gingen eten.
Een stukje verderop zaten twee dames ook te lunchen en toen ze klaar waren vertrokken ze, maar ze gaven ons hun parkeerticket waar nog meer dan twee uur opstond, hartstikke vriendelijk.

Wij wandelden naar de oude stad

keken daar rond

aten een ijsje, liepen over het pleintje

en klommen via heel veel trappen naar boven

naar een uitkijkpunt maar waar we nog steeds een heel stuk onder de Citadel stonden

beneden ons lag het oude centrum

en aan de andere kant zagen we de nieuwe stad liggen.

Daarna hebben we nog een poging gedaan om een stukje buiten het oude centrum een cache te zoeken.

Het parkeerkaartje was inmiddels verlopen en op het zandpad waar we overheen liepen om bij de cache te komen was het snikheet, echt niet lekker en daarom hebben we geen nieuw parkeerkaartje gekocht, maar besloten we om naar het hotel te gaan.