Dat was een leuk idee, maar het cachen bleek een ramp in de praktijk :-)
Bij de eerste cache was het erg lastig om een parkeerplaats te vinden en uiteindelijk hebben we de auto op een breed stuk berm neergezet en zijn we een stuk terug gelopen.
In de beschrijving stond dat het ongeveer een half uur lopen was naar de cache, en omdat het pad er goed uitzag leek dat geen probleem, maar na een paar minuten ging
het pad over in een soort droge rivierbedding, met allemaal losse stenen.
We zouden 100
meter omhoog moeten lopen en zoiets loopt op de heenweg al
lastig, maar is terug naar beneden vaak nog veel vervelender, dus zijn we
omgedraaid en terug naar de weg gelopen.
Cache nummer 2 lag iets verder aan de weg, precies in de
binnenkant van een hele scherpe bocht, waar je de auto’s niet zag aankomen en ze ons ook niet
zagen.
Dit vonden we veel te gevaarlijk en toen zijn we omgedraaid om met de auto naar de volgende cache te rijden.
Die lag bij Punto di a Chiappa en er stond een hele routebeschrijving
bij hoe je er moest komen, dus die hebben we keurig gevolgd.
Het was een flink eind rijden, want er was een naturisten camping waar je niet overheen mocht, maar over een heel smal weggetje omheen moest rijden om bij de vuurtoren te komen.
Daar parkeerden we de auto, maar het hek uit de beschrijving
zat op slot, we lazen in de logs dat dit wel vaker gebeurt en als je over het
hek klimt je tegen een gesloten poort aanloopt, dus ook hier waren we helemaal
voor niets.
De volgende stop werd Palombaggia plage.
We kwamen we op een enorm groot parkeerterrein onder allemaal
naaldbomen, daar hebben we de auto neergezet en zijn lopend naar het strand
gegaan.
Dit is het populairste strand van de hele omgeving, het was
er ontzettend smal, je moest zowat over de handdoeken van de mensen lopen en de
golven waren hier behoorlijk.
Op het eind van het strand waren rotsen die als een soort strekdam in zee liepen, daar liepen we naar toe om de cache te zoeken
en toen we op die rotsen stonden zagen we nog een strand,
precies hetzelfde: ook hartstikke druk.
We hebben een poosje moeten zoeken, maar deze cache hebben we kunnen vinden. 
Weer terug op de parkeerplaats was het nog een hele toer om
de uitgang te vinden, nergens bordjes en terug rijden was geen optie omdat er
steeds mensen het pad op kwamen rijden en het te smal was voor twee auto’s.
Uiteindelijk zijn we dan op goed geluk maar over de
parkeerplaats gaan rijden en hebben we de uitgang gevonden.
Daarna wilden we nog een cache bij een ander strand zoeken.
Het pad naar dat strand toe bleek precies in een bocht te
liggen en we zagen het niet terwijl we er voorbij reden.
Nu was er in de hele omgeving ook geen
parkeerplaats langs de weg meer te vinden, dus toen hielden we het voor gezien en zijn we doorgereden en weer terug
op de hoofdweg richting Porto Vecchio gegaan.
Op het parkeerterrein van de Spar zijn we gestopt om te
kijken wat we vanmiddag zouden gaan doen en omdat het inmiddels al een uur of
een was hebben we daar maar onze lunch gegeten.
We besloten om aan de noordkant van Porto Vecchio nog wat te
gaan cachen en toen we daar voor de zoveelste keer voorbij de Gifi (soort Blokker) kwamen, zijn we daar eens binnen gaan kijken.
Hierna zijn we doorgereden naar San Ciprianu.
De cache die we daar wilden zoeken ligt op een heuvel bij een toren.
We parkeerden vlakbij het strand, liepen over het strand in
de richting van het stuk waar de toren staat, maar liepen toen tegen een soort
kanaal aan en nergens was ook maar een pad te ontdekken dat naar boven ging.
Het water was hier hartstikke helder en veel rustiger dan waar we vanmorgen waren, met afgebakende
stukken waar geen jetski’s en motorbootjes mogen komen en je dus heerlijk kunt zwemmen.
We zijn een hele poos in het water geweest en lekker
afgekoeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten