De week van Maui en Mandu 7

Deze week stond voor mij voornamelijk in het teken van hoe zorg ik ervoor dat Mandu niet steeds bovenop Maui springt...:-)
Donderdag een week geleden was het dynamische duo extra dynamisch, ze vlogen achter elkaar aan de kamer door, sprongen overal op en af en wij werden al moe van alleen er naar te kijken.
Vrijdag was er nauwelijks beweging in ze te krijgen, ze hadden natuurlijk al hun energie opgebruikt en sliepen de hele dag, kwamen af en toe wat eten en gingen dan weer vlug verder slapen.
Tegen de avond begon Mandu weer te spelen, maar Maui had geen zin, hij was wakker en lag gewoon lekker mij op schoot te kijken naar wat Mandu aan het doen was.
Zaterdag was Maui nog steeds niet echt in beweging te krijgen.
Hij lag lekker in het zonnetje

 ging eten/drinken en op de kattenbak, maar verder lag hij gewoon ergens en wilde niet spelen.
Ik had zoiets van dit is ander gedrag dan anders, maar hij maakte absoluut geen zieke indruk, dus maar even in de gaten houden.
Zondag leek het wat beter te gaan, heel af en toe kwam hij wat meer in beweging, nog niet echt zoveel als anders, maar toch leek het me de goede kant op te gaan.
Maar maandag lag hij weer alleen maar rond te kijken, wilde tot grote frustratie van Mandu nog steeds niet spelen en ik had zoiets van ik weet het niet, maar echt helemaal normaal is het niet, dus heb ik even met de dierenarts gebeld.
We konden langskomen en zo zaten we een uurtje later weer in de wachtkamer, waar Maui, in tegenstelling tot de vorige keren, nu gewoon bleef liggen en niet echt zin had om voor de tralies te gaan zitten kijken.

De dierenarts heeft hem helemaal nagekeken en het bleek dat hij zijn rug bezeerd had, zodra ze een bepaalde plek aanraakte kromp hij helemaal in elkaar.
Waarschijnlijk is in de nacht van donderdag op vrijdag ergens vanaf gevallen en toen zijn rug bezeerd en daarna heeft hij zichzelf gewoon ontzien.
Hij kreeg een pijnstiller ingespoten en ik kreeg pijnstillers mee naar huis.
En toen zei de dierenarts dat ik moest proberen te voorkomen dat Mandu op zijn rug zou springen whahaha......en dat ik Maui beter vandaag in de reiskooi kon laten.
Dat idee was goed, alleen dacht Maui daar anders over, ik was nog niet in de gang of hij begon als een gek tegen het gaas aan te bonken omdat hij eruit wilde en omdat me dat nou ook niet echt bevorderlijk voor zijn rug leek te zijn, heb ik hem toch maar los gelaten.
Hij ging heel slim in de tunnel liggen bekomen van deze opwinding.

 Mandu begreep er natuurlijk allemaal niets van, die wilde gewoon net als altijd met zijn broertje spelen en op hem springen, dus liep ik de halve dag achter hem aan om dat te voorkomen.
Hij dacht vast van jij mij vervelen, ik jou vervelen, want hij liep continue over de tafel en mijn laptop.

 Elke dag moest Maui een beetje vloeibare pijnstiller in zijn mondje gedruppeld krijgen. De dierenarts had gezegd dat dat wel zou lukken omdat er een voor kattepoezen lekker smaakje aan zit, maar ik zag er toch wel tegenop.
Gelukkig is Maui de makkelijkste van de twee om vast te houden en het lukte me inderdaad om de pijnstiller naar binnen te krijgen.

Hij vond het inderdaad lekker en de dagen daarna hoefde ik hem alleen maar eerst aan het spuitje te laten ruiken en dan sprong hij vanzelf op schoot om het op te eten!

 Ik speelde wel met Mandu, maar hij wilde met Maui spelen en omdat ik hem steeds bij Maui vandaan haalde werd hij hoe lange hoe baldadiger.
Hij kijkt graag naar buiten, maar nu klom hij steeds naar boven in de hordeur...geen goed idee...

 Hij klom op de tafel, ik haalde hem er af en zette hem op de grond, hij klom weer op de tafel en dat nog weet ik het hoeveel keer achter elkaar, onvermoeibaar dat kleine mormel.

Toen kwam er een pakje van Amazon, ik gaf de doos aan hem en daar heeft hij zich gelukkig een hele poos mee kunnen vermaken.

 Op het moment dat ik even op de bank ging zitten zat Maui op mijn schoot. Het leek wel alsof hij daar het liefste zat, misschien ook omdat Mandu dan niet op hem kwam springen.
Dus heb ik deze week heel wat uurtjes bank gehangen samen met Maui en een boek.
Mandu had dat allemaal zitten te bekijken en die dacht waarschijnlijk dat als Maui zo vaak bij mij ging zitten het vast een fijn plekje moest zijn, dus zodra Maui opstond om wat te gaan eten/drinken zat Mandu op zijn plaats
En dan wilde Mandu natuurlijk niet meer weg als Maui terug kwam en zat ik met hun allebei op schoot :-)

 In de loop van de week zagen we echt verbetering optreden bij Maui, hij ging wat vaker rondlopen en als de deur openstond had hij ook weer belangstelling voor wat er buiten allemaal te zien is.

 En terwijl Maui daar rustig lag te kijken verstopte Mandu zich onder het kussen van hun mandje.
Het is toch zo'n leuk gezicht dat zwarte kopje met die grote groene ogen tevoorschijn te zien komen.

 De kuur van Maui is afgelopen en nu is hij gelukkig weer helemaal de oude.
Ze rennen en vliegen samen weer door de kamer en keuken, stoeien weer als vanouds en Maui klimt ook weer overal op.

En nu maar hopen dat ze wat voorzichtiger zullen zijn, maar eerlijk gezegd heb ik daar een hard hoofd in :-)