Corsica dag 14 - Rondom het hotel in Corte

Nadat we de koffers naar de kamer gebracht hadden maakten we een kop koffie met de waterkoker die er stond.
Daarna zijn we weer naar beneden gereden op zoek naar een supermarkt.
Daar aangekomen konden we de auto parkeren onder een afdak van zonnepanelen, wat een geweldig slim idee.

We kochten weer salades, sla en yoghurt en dat hebben we op het overdekte terras opgegeten.

Tijdens het eten hielden de twee katttenpoezen ons gezelschap.

Terwijl we zaten te eten kwam er ineens een kudde schapen voorbij rennen, dat was leuk want we hadden nog geen schaap in het wild gezien, terwijl in de gids staat dat je ze overal tegen komt.

Ze renden de heuvel op en verdwenen om de bocht.

Na het eten zijn we even in de buurt van het huis gaan lopen.

Hier vlak boven is een archeologische site met een kerk, een huis

en even verderop de restanten van een weg.

In de diepte konden we Corte zien liggen.

We wandelden nog een klein stukje verder, daar begon een groot bos en toen zijn we weer omgedraaid.

en daar kwamen we ineens de schapen weer tegen, die allemaal op een kluitje stonden te grazen.

Ons hotel

We liepen voorbij het hotel, het spoor over  en linksaf,  dat kleine stukje bos lag tussen de weg in

en daar hebben we een rondje gewandeld.

Weer terug bij het hotel zagen we net de schapen de weg over steken

we zijn nog even naar boven gelopen om te kijken en zagen er toen ook een heel stel door de kerk rennen

Ze gingen nu op een ander veldje staan grazen.
Het was erg leuk om ze zo te zien rennen en een kabaal dat dat maakte.

Op de kamer was het erg warm, er was geen gebruiksaanwijzing voor de hele ingewikkelde afstandsbediening van de airco die op warme lucht blazen stond...

Bij de receptie was natuurlijk niemand meer en omdat onze kamer op de begane grond is en iedereen zo naar binnen kan wandelen hebben we de deur dicht gelaten.

Toen we op het punt stonden om naar bed belde Julian dat Paul’s zus had gebeld en hij haar moest terug bellen.

Aangezien die never nooit belt dachten we dat een van zijn ouders overleden was, Paul belde terug en toen bleken ze allebei in het ziekenhuis te liggen.

Zijn vader had opdracht gegeven dat zus moest bellen, zodat als we thuiskwamen en Paul hun zou bellen hij niet gek op moest kijken als er niet opgenomen was.

Zijn vader was van de trap gevallen en geopereerd en zijn moeder was helemaal de kluts kwijt en omdat ze steeds wegliep en heel agressief werd hadden ze haar opgenomen in een gesloten afdeling.

Maar verder was er niets aan de hand en hoefden we ons geen zorgen te maken...

Enfin zo werd het dus heel wat later voordat we in bed lagen.