Vandaag gingen we weer verder we verlieten het hotel in Porto-Vecchio om 9.40 uur en gingen op weg naar Bastia, wat de langste afstand is van deze reis.
Het eerste stuk tot aan Sari-Solenzara hadden we al in de
tegenovergestelde richting gereden toen we eergisteren uit de bergen kwamen,
maar het zag er vanaf deze kant toch weer anders uit.
Onderweg zouden we caches langs de route zoeken en de eerste wilde ik heel erg graag doen, want dat is de meest oostelijke cache van heel Frankrijk.
Eva bracht ons naar een parkeerterrein en vandaar af zou het
nog 3,5 kilometer
lopen zijn, terwijl we gedacht hadden dat het ‘maar’ twee kilometer zou zijn.
We namen eten en drinken mee, maar bij het strand aangekomen
zagen we dat het vol drijfhout lag en soms ook hele grote stukken, dat het lopen niet echt makkelijk maakt.
Ik meende me te herinneren dat er een pad moest zijn en dat
stond ook op de tablet, dus liepen we terug op naar de parkeerplaats en een
stukje verder op zoek naar het pad, maar dat konden we nergens vinden.
Toen Paul nog eens goed op de tablet keek zag hij dat we nog zeker
anderhalve kilometer voor de parkeerplaats waren die hij in zijn hoofd had, dus stapten we weer in de auto en gingen die kant op.
Daar aangekomen liep het onverharde pad gewoon verder, we zagen er een auto vandaan komen, dus zijn we verder gereden en zouden we wel
zien hoever we zouden komen.
Het was een prachtige plek, waar we zonder deze cache nooit gekomen waren
Voor het lopen hadden we ruim twee uur uitgetrokken, maar
omdat we met de auto heen en weer konden waren we hier veel klaar dan
we gedacht hadden en toen zijn we in Aléria koffie gaan drinken op een leuk
terrasje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten