en door de kleine straatjes er binnen
In een van de straatjes was een smalle trap tussen twee muren met een deur bovenaan.
Er hing een bord Oratoire St Antoine Abbé
en omdat er mensen in en uit gingen zijn wij ook even binnen gaan kijken.
Door een van de ramen hadden we een prachtig uitzicht op de haven.
We liepen weer verder, kwamen weer uit bij een stuk van de buitenmuur en vanaf daar konden we het appartementencomplex zien liggen.
Bij een ander stuk was de muur zo hoog dat mensen op stenen stonden om eroverheen te kunnen kijken.
Ik bleef ook op een steen te klein, maar Paul kon er wel overheen kijken en maakte nog wat foto's van daken
en de haven.
We hadden zin in koffie gekregen, dus liepen we naar beneden
om bij de haven koffie te gaan drinken.
Bij het eerste restaurantje weigerde ze om koffie te brengen als we er ook niet zouden eten, dus daar waren we weg (we begrepen toen ook waarom het daar zo rustig was) en gingen bij een restaurantje verderop zitten, waar we zonder probleem heerlijk koffie kregen.
We keken uit op de citadel
Als ik ooit nog eens stuitend rijk word dan koop ik (na de grootste Winnebago) ook een luxe jacht :-)
(je moet altijd iets te wensen over houden hahaha)
1 opmerking:
Mooi stadje! Belachelijk dat je daar niet alleen koffie mocht drinken!
Een reactie posten