1 mei is hier een feestdag, (bijna) alles is gesloten en aangezien het weer toch best meeviel dachten we dat er wel veel mensen in de buurt van de Grot van Spy zouden wandelen en daarom zijn wij een stuk verderop een wandeling gaan maken.
We parkeerden de auto in een straat in Payat, iets verder als waar we vorige keer weer het veld ingelopen zijn, maar nu moesten we die straat verder aflopen, tot we op het hoogste punt kwamen.
Daar was een voetweg die helemaal over de bovenkant van de heuvel ging en waar we een schitterend uitzicht hadden.
Er stonden heel veel veldbloemen en de plantenapp heeft ons weer veel geleerd.
Zo leerden we dat daslook er zo uitziet
De voetweg kwam uit in een straat met een paar huizen en die kwam weer uit bij de velden.
Het zou de hele dag koud, grijs en bewolkt zijn, wolkjes waren er wel, maar het was verder blauw en de zon scheen.
Als je tegen de wind inliep was het wel redelijk fris, maar zodra je uit de wind liep, plofte je zowat uit je winderjas.
We hebben heel wat uitkijkposten gezien tijdens deze wandeling, deze stond aan de rand van een veld vol met paardenbloemen.
Ik vind paardenbloemen erg mooi en zo'n veld vol ziet er heel vrolijk uit.
In deze velden was de wereld weer helemaal van ons.
Voor een cache moesten we ongeveer 300 meter een heen en weertje maken.
Op de plek aangekomen lagen grote rotsblokken en daar zijn we op gaan zitten om een broodje te eten en te genieten van het uitzicht.
Maar ook beneden voor de rotsblokken was van alles te zien, zoals dit plantje.
De app vertelde ons dat het heermoes is en dat vonden we erg leuk om nu eens te zien, want vlakbij ons huis staat een beeld van Ad Wouters dat heermoes heet, maar het plantje hadden we nog nooit in het echt gezien.
We wandelden weer verder en na een poosje kwamen we langs deze wel heel vrolijke koeien.
We hadden ze al achter elkaar door de weide zien hollen, toen ze ons zagen kwamen ze naar ons toe gerend.
Geen beekje om overheen te springen vandaag, maar een boom om in te klimmen.
Normaal slaan we zulke caches meestal over, maar dit was een hele makkelijke boom , met hele lage, stevige takken en omdat Paul erg lang is kon hij vanaf de tweede tak al bij de cache.
Een stukje verderop liggen er twee Earthcaches en die brachten ons bij de geologische site van Velaine-sur-Sambre
We keken er rond, zochten antwoorden op vragen
Wij kwamen vanaf de achterkant de site op, het begin is bij de menhir: la roche qui tourne.
Ernaast staat een kunstwerk in de vorm van een schildersezel en dat vind ik er nou echt staan als een vlag op een modderschuit.
Het was apart om zo in een stukje bos midden tussen de velden deze grote stenen te zien, dat verwacht je totaal niet.
Wat we ook niet verwacht hadden was dit vervallen huis aan de andere kant van dit stukje bos, dat moet ooit toch heel mooi geweest zijn op een deze prachtige locatie.
Om vanaf de veldweg het dorpje in te komen moesten we 150 meter langs de weg lopen.
Het was best druk met auto's aan beide kanten en daarom liepen we niet op de weg, maar in de berm met hoog gras.
En toen was er ineens een gat, dat niet te zien was door het hoge graas, maar waar ik wel instapte en ja hoor, daar stapte ik in met mijn linkervoet en vervolgens zwikte mijn enkel...
Ik kon er gelukkig wel op staan en lopen, maar uit ervaring weet ik dat je beter gelijk RICE kunt toepassen Rust, Ice, Compressie en Elevation.
Omdat het daar langs de weg nou niet echt goed en veilig was, ben ik heel langzaam doorgelopen en in de tuin op de hoek gaan zitten: Rust! terwijl Paul de auto is gaan halen die een kilometer verderop stond.
IJs hadden we natuurlijk niet, maar toen Paul met de auto kwam ben ik op de achterbank gaan zitten met mijn voet omhoog op de stapel winterjassen: Elevation.
Thuisgekomen heb ik er gelijk een drukverband omheen gedaan: Compressie en nu probeer ik er zo weinig mogelijk op te staan en zoveel mogelijk te rusten (uit ervaring wijs geworden lol).
Het was een beetje een stom einde van weer een prachtige wandeling, maar we hebben weer een hele fijne dag gehad en ook weer veel mooie dingen ontdekt.
1 opmerking:
Wat een prachtige wandeling weer, maar wat een pech met je enkel!
Een reactie posten