Vandaag gingen we naar Hoegaarden waar Paul een lange multi wilde wandelen.
Ik hou niet van lange multi's want de kans dat we onderweg iets niet kunnen vinden/oplossen is bij ons altijd meer dan 75% en dan kun je niet verder, maar goed, we zouden wel zien.
We parkeerden in het centrum van Hoegaarde, op het Gemeenteplein recht voor de muziekkapel en onder het antwoord op de eerste vraag.
Gelukkig bracht de oplossing van de eerste vraag ons al een stukje buiten het centrum en het antwoord op de vraag daar bracht ons naar de velden rondom Hoegaarden, waar ik het een stuk aangenamer vond.
De kerk hebben we vandaag vanaf veel punten kunnen zien.
Toen we bovenaan het pad waren zagen we rechts de watertoren.
Ik herkende het hier, want ik ben er wel eens met Julian een cache komen zoeken.
We waren nu op het vierde Waypoint van de multi en hier gebeurde dus waar ik al bang voor was...we moesten een tag zien te vinden en die vonden we dus niet.
We zochten overal, maar er staan nu al zoveel hoge brandnetels, dat je niet overal kunt zoeken, tenminste niet als je niet onder de brandnetelstekels wil komen te zitten.
En toen was het dus over en uit met de tot nu toe hele mooie wandeling en daarom heb ik dus de p... aan multi's.
Hoegaarden is een beetje een vreemd dorp, het lijkt erop of het vroeger helemaal rondom de brouwerij gebouwd is.
We gingen nog wat normale caches doen en zo kwamen we in een straat die cirkelvormig om de kern van het dorp heen ging
Tussen de huizen zagen we rechts een hek
Oud en nieuw wisselden elkaar af.
Het was goed te zien dat de oude gebouwen hun beste tijd gehad hadden en langzaamaan vervangen worden door nieuwbouw.
Voor een bepaalde cache moesten we door een opening in een muurtje, waarna we op een helemaal verscholen pad kwamen.
Aan de andere kant van het pad vingen we een glimp op van een vijver en toen we een stuk doorliepen
zagen we de vijver helemaal en daarnaast het voormalige meisjesinternaat Mariadal, dat nu een school voor buitengewoon onderwijs is.
Aan het eind van het terrein hebben we in de schaduw een broodje gegeten.
Ondertussen was de ganzenfamilie uit het water gekomen en druk bezig om een stukje verderop in het gras rond te pikken.
Wij waren via het gras gekomen, maar het leek ons verstandiger om ze niet te storen en toen zijn we aan de andere zijkant via een mooi overdekt pad terug gelopen.
Aan de achterkant ligt de Sint Rochuskapel.
Dit vond ik het mooiste stukje van wat we van Hoegaarden gezien hebben, heerlijk rustig, we hebben er helemaal niemand gezien, terwijl het parkje toch vrij toegankelijk is.
Ineens liepen we tegen de Grote Gete aan.
Als we over de snelweg richting Luik rijden zien we altijd een bord Grote Gete staan, maar van het water zelf is niets te zien.
Het bord hebben we al honderden keren gezien, maar dit was de eerste keer dat we de Grote Gete in het echt zagen.
Het water stroomde erg snel, was heel helder, maar stond ook erg laag.
We zochten nog een paar caches en kwamen zo steeds dichter in de buurt van de auto.
Onderweg zagen we deze vrolijk beschilderde garagedeur.
We hadden gelezen dat bij de kerk een vredestuin gemaakt was en die gingen we ook nog even bekijken.
Links stond een groot stuk metaal met een gedicht erop, rechts stond een vredesbank en een aantal keramische klaprozen.
Toen we hier uitgekeken waren zijn we naar de auto gelopen die om de hoek stond.
We hebben toch een leuke middag gehad, maar op de tuin van Mariadal na vinden we Hoegaarden niet echt heel mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten