Azoren dag 1 terug naar São Miguel

Paul heeft dit jaar iets van 60 vakantiedagen.
December wordt de afdeling waar hij werkt opgeheven en nu zitten ze al een hele tijd met veel te weinig mensen, dus moest aan het begin van het jaar een vakantieplanning worden gemaakt.
Zo hadden wij in mei/juni weer 3 weken vakantie, maar bij nader inzien kwam dat helemaal niet uit op het werk en omdat we net terug waren uit de USA hebben we het ingekort naar 2 weken.
Maar toen was de vraag waar gaan we heen...
Deze bestemmingen werden het alvast niet, wegens te druk, te veel regen, te warm, geen vluchten vanaf Zaventem of gewoon teveel Italie :-)

We hebben avonden zitten denken , maar we konden maar niets bedenken (heerlijk luxe probleem!).
Tot ik 11 dagen voor we vertrokken een programma zag waarin A&M (kennissen van ons) hun droomhuis zochten op São Miguel.
Toen ik die beelden zag begon het bij mij toch wel weer te kriebelen, ondanks dat ik gezegd had dat  ik er niet meer naar toe wilde (zie logje Het huis uit de ijskast).
Ik stuurde Paul de link van het tv programma en ook hij had zoiets van laten we er gewoon lekker naar toe gaan en dan twee weken gaan cachen (het ligt daar helemaal vol met caches).
We boekten tickets, een logeerplaats en een auto en zo liepen we maandag 20 mei weer op Zaventem.
Toen we naar de USA vertrokken was Neuhaus bezig met een nieuw chocoladewerk en dat zagen we dan nu staan.

 Terwijl we bij de gate zaten te wachten zagen we 3 van de 6 beschilderde vliegtuigen van Brussels Airlines voorbij komen: TinTin

 Magritte

 en de smurfen, alle drie zo mooi.

 Ons vliegtuig kwam te laat binnen en omdat boarden ook niet echt vlot ging vertrokken we met een vertraging van 40 minuten.

 Het vliegtuig was vrij claustrofobisch; echt Tui, maar gelukkig zaten Paul en ik aan het gangpad zodat we nog een beetje ruimte hadden en duurde de vlucht maar 4 uur.
Op Ponta Delgada Airport ben ik de koffers gaan halen en is Paul gelijk doorgelopen naar het verhuurbedrijf voor de auto en toen waren we ongeveer gelijk klaar en konden we de auto op gaan halen.
We reden naar Capelas en dachten dat we de linker weg moesten hebben om bij het appartement te komen, maar dat bleek niet zo te zijn.
Omdat we nu al een heel eind in de richting van ons krot waren, zijn we gelijk maar even gaan kijken of het er nog stond.
Het stond er nog!
We hebben even over ons terrein gelopen, rondgekeken en vinden het nog steeds een schitterende plek!

Toen we eenmaal besloten hadden om weer naar São Miguel te gaan keek Paul voor een hotel in Ponta Delgada, maar mij leek het een leuk idee om een appartement te huren in Capelas, dan zou het net een beetje meer lijken op hoe het zou zijn om er te wonen, dus dat hebben we gedaan.

Bij het appartement werden we opgewacht door M. die het beheer doet namens de eigenaar.

Ze liet ons alles zien en wilde toen over het eiland gaan vertellen, maar ze kon ons niets nieuws meer vertellen :-)

Toen ze hoorde dat we met een huis bezig waren wist ze wel een goed bouwbedrijf voor ons (waarover later meer).

Toen M. weg was maakte ik eerst even foto's van het appartement.

 Zeezicht!!!

 Op de eetbar stond een welkomspakket met allemaal ambachtelijke produkten van de Azoren.
Heel erg leuk en alles was erg lekker.

Er is hier 2 uur tijdsverschil met thuis, het is hier twee uur vroeger en omdat we inmiddels wel trek hadden en ook boodschappen wilden doen zijn we naar Parque Atlantico gereden, waar we eerst bij de WOK zijn gaan eten: tradities moet je in ere houden 

Daarna deden we boodschappen bij Continente, wat een hele fijne supermarkt is.

Terug in het appartement heb ik de koffers uitgepakt en alles in kasten en laden gedaan; ook wel eens lekker om niet twee weken vanuit een koffer te hoeven leven.

Paul heeft de pc’s aangesloten en thee gezet en toen zat de eerste dag er weer op.