Zo worden de boodschappen niet meer ingepakt in 100 plastik zakken, maar moet iedereen zijn eigen tassen meenemen en kun je alleen nog een plastik zak krijgen als je ervoor betaald.
Ook zijn er alternatieven voor koemelk gekomen, zoals sojamelk van mijn favoriete merk Alpro.
Bij de Continente in Capelas hebben ze allerlei soorten melk, cocos, haver, soja light, maar de normale hebben ze niet en omdat we ook Griekse yoghurt (variant normaal) in een emmertje wilden hebben, moesten we dat halen in Ponta Delgada.
Ik had zoiets van dat kunnen we vanavond wel doen, maar Paul wilde vroeg boodschappen doen omdat hij bang was dat het i.v.m. de processie heel druk zou zijn.
Voor we vertrokken had ik online gekeken naar het kopen bij Ikea Lissabon, want vandaar uit verzenden ze naar São Miguel.
Ik had toen ook gelezen dat je helemaal niet meer bij Ikea hoefde te kopen, omdat er nu 3 andere winkels waren, waar je perfekt meubelen kon kopen.
Nu kan dat wel zo zijn, maar dat wilden we dan toch graag eerst met eigen ogen zien.
De eerste winkel, Aki, zit om de hoek bij Continente in Ponta Delgada, dus daar gingen we eerst even kijken.
Er stond Aki op, maar het kon zo de Brico zijn (soort Gamma/Hubo) die wij hier in Belgie hebben.
Heel handig voor het doe het zelven in en om het huis, maar wat meubelen betreft hebben ze maar weinig en wat ze
hebben was nou niet direkt wat wij zouden willen hebben
Goed dat we dat alvast even bekeken hebben.
Met de boodschappen zijn we terug gereden naar Capelas.
Omdat het nu lunchtijd was hebben we thuis broodjes gegeten
en daarna zouden we gaan cachen nog voorbij Ribeira Grande.
Onderweg zag ik nog Yves Hartjes, dus stopte Paul even op een plekje aan de overkant zodat ik ze op de foto kon zetten.
Hemelsbreed is het niet zo ver naar waar we wilden gaan cachen, maar door alle bochten in de
weg en dorpjes waar we niet opschoten duurde het vrij lang.
Toen we nog 10
km van de eerste cache af waren zei ik dat het hemelsbreed was,
maar dat we er waarschijnlijk dubbel zo lang over zouden doen en toen is Paul
omgekeerd.
Omdat we toen net bij Santa Barbara waren vond ik dat we wel naar de
Taku Tula bar konden gaan om wat te drinken.
Daar hebben we een poos heerlijk op het terras gezeten;
gelukkig hadden we nog net 2 stoelen want het was best druk, maar alleen met
locals en geen toeristen.
Daarna zijn we langs de kust richting Capelas gereden.
Bij Boa Vista wilden we bij het haventje kijken, want daar zijn we nog nooit geweest.
Het stukje er naar toe leek wel een krottenwijk, niet te
geloven wat lelijk.
Er lag ook overal zooi en het stonk er ook nog eens
vreselijk.
Bij de haven kon je niet parkeren en wij zijn dan ook
omgedraaid en terug gereden naar de grote weg.
Zelfs de vrolijke muurschilderingen van Yves konden het hier niet redden.
De volgende stop was in Calhetas; daar is van de week een
Cito event en wij wilden kijken hoe het terrein daar is omdat ze het in de
listing hadden over ruw en slipperig.
Goed dat we dat gedaan hebben, want het is geen terrein waar
we op willen klauteren, dus we gaan niet naar dat Event toe.
Vervolgens zijn we naar ons zwembad gereden met het idee om
daar te gaan zwemmen, maar daar was het toch even druk.
Toen hebben we op het muurtje voor ons krot druiven gegeten
en stroopwafels gebracht bij de buren.
Buurvrouw begreep dat we de nieuwe buren zijn en ik heb
proberen uit te leggen dat we bezig zijn met het ontwerp van een nieuw huis; ze leek het te snappen en de stroopwafels leuk te vinden.
Hierna zijn we naar het appartement gereden waar ik
spaghetti met tonijnsaus en broccoli gemaakt heb.
1 opmerking:
Die hartjestekeningen zijn erg leuk!
Een reactie posten