Azoren dag 11 Sete Cidades rechterkant van Lagoa Azul

Na de laatste cache kwamen we weer in de bewoonde wereld.

 Op weg naar de auto kwamen we langs een tuin met allemaal zelfgemaakte bloembakken, zoals deze, van een oude autoband gemaakte zwaan.

 De auto stond tegenover dit mooie halfronde gebouw.
We hadden ons afgevraagd wat het zou zijn en het bleken openbare toiletten te zijn: hoe mooi is dat!

 Tja en nu we hier toch waren zijn we natuurlijk weer wat gaan drinken bij Green Love.
We hebben weer heerlijk op het terras gezeten en onze voeten wat rust gegund.

Daarna zijn we naar de brug tussen de twee meren gereden en hebben we de auto net over de brug heen geparkeerd.

Nu gingen we nog een stuk aan de rechterkant van Lagoa Azul wandelen en nog 5 caches van een andere serie zoeken.

 Ook hier was het weer ontzettend mooi.

 We hadden bij Green Love al staan kijken naar mensen die aan het kanoën waren en ook hier lagen er heel wat, klaar om mee weg te varen.

 Zittend, aan de rand van het meer, aten we onze druiven en ging Paul ook hier even voelen hoe het gras lag. :-)

 We zijn nu niet helemaal doorgelopen naar het eind van de weg, want het was al laat in de middag en we moesten natuurlijk ook nog terug lopen.

 Op de terugweg zijn we weer gestopt bij de miradouro waarvan je Capelas ziet liggen.

 Het was nu vrij helder en we konden zowaar het dak van ons krot zien!
Als het huis klaar is moeten we vanaf de achterkant dus Cete Sidades kunnen zien.

Het stuk tussen Ponta Delgada en Capelas is het smalste stuk van het eiland en omdat het nu vrij helder was konden we de oceaan aan beide kanten van het eiland zien.

 Het was al laat, we waren moe en hadden trek en omdat de weg vanaf Sete Cidades al halverwege naar PD is, besloten we om in het winkelcentrum te gaan eten.
Paul eet graag bij de Pizza hut, dus daar gingen we vanavond naar toe.
Ook  hier waren de vega gerechten toegenomen, maar omdat ik (na 4 keer spaghetti) niet zoveel zin had in pasta nam ik eens een kleine pizza.

 Ik had me erg verheugd op het toetje: warm appelgebak met ijs, maar dat viel even vies tegen
Het appelgebak was bijna nog meer bevroren dan het ijs, dus dat ging terug.
Na nog een rondje magnetron kwam het weer terug, wel met een nieuw bolletje ijs, maar nog steeds bevroren.
Ik had het wel gehad, heb mijn ijs opgegeten en de rest terug gegeven met de opmerking dat het erg slecht was, maar dat begreep het meisje ineens niet meer.
Ik kende de Portugese vertaling van Very Bad, maar ook daarvan speelde ze dat ze het niet snapte...
En we konden gewoon betalen voor het bevroren stuk appeltaart en dat vond ik helemaal schandalig.

Boodschappen hoefden we vandaag niet te doen, dus reden we direkt naar het appartement toe, waar de afwas op ons stond te wachten; dat vind ik toch zo'n afknapper. grrrr.

De rest van de avond hebben we ons weer met het gebruikelijke programma bezig gehouden.