Lockdown dag 120

De dag begon al vroeg vandaag (of gisteren eindigde laat :-) )
We zijn al een aantal keren 's nachts naar het veld aan het eind van de straat gereden om te proberen daar de komeet te zien, maar dat was steeds niet gelukt.
Was soms de hele hemel helder, hingen er net lage wolken op het punt waar het ding moest zijn en omdat het nu vanaf ons huis er helder uitzag zijn we weer een poging gaan doen en zelf Julian ging mee!!!
Nu was het geluk met ons, Paul vond hem als eerste en kon zo vertellen waar we moesten kijken.
Echt leuk dat we hem nu toch hebben kunnen zien.

 Weer thuis hebben we nog wat gedronken en gingen we dus vrij laat naar bed.
Ik las nog even en voordat ik ging slapen ging ik nog even naar het toilet en toen ontdekte ik 2 teken op mijn bovenbeen...gatverdegatver ik kijk mezelf altijd helemaal na als we thuiskomen, maar ik had ze niet gezien, ze waren dan ook heel erg klein, misschien een mm.
De tekenpincet kon ik niet in mijn rugzak/cachetas vinden, dus gevraagd of Julian hem had, die weer uit zijn bed kwam om mee te helpen zoeken.
Het ding bleek in de medicijnla in de keuken te liggen en toen glipte Maui natuurlijk uit de keuken vandaan en moest weer gevangen worden.
De teken zaten lekker vast in mijn been en het duurde nogal een poos voordat ik ze eruit had.
Nou voordat ik toen weer in bed lag was het helemaal laat en daarna kon ik niet meer slapen, want ik voelde overal teken...
Ik word zo niet goed van die krengen, Paul baggert altijd door de stuiken en heeft er nooit een, ik hoef maar naar struiken te kijken of ze springen op me.
Enfin, nu heb ik twee getekende cirkels op mijn been om de plekken in de gaten te kunnen houden en dat ziet er net uit als twee ogen.

Toen ik vanmorgen dan echt aan de dag begon was ik niet helemaal fris en fruitig en vanmorgen heb ik dan ook niet veel gedaan.
Vanmiddag zijn Paul en ik gaan wandelen in de omgeving van Hamme Mille
Wij wonen in het laatste dorp voor de taalgrens, Hamme Mille is het eerst volgende dorp er net over en daar horen een aantal kleine dorpen (gehuchten) bij.
Wandelen op niets af is niet zo ons ding en daarom gingen we een lange multi doen en weer was de parkeerplaats bij een visvijver in Nodebain.

 Tijdens deze wandeling hebben we weer heel wat gezien, zoals dit kunstwerk van straatstenen

 een uil bij een keramiek atelier

 We kwamen over een voetpad tussen de huizen door en zagen hele lelijke saaie tuinen

 maar ook hele grote en mooie.

 De kleine begraafplaats lag een aantal meters hoger dan straatniveau

 Erachter begonnen de velden en zagen we in de verte l'Eglise Saint Martin in Deurne.

 In de velden zien we gewassen staan, maar wat het nou precies is weten we niet, dus ik dacht laat ik eens kijken of de app het weet...en inderdaad, die vertelde dat dit haver is hahaha ik eet elke ochtend havermout en inderdaad ziet het op de verpakking er zo uit (ik kijk altijd naar het mannetje).

 De afgelopen tijd hebben we ontzettend veel vlinders gezien, maar deze dagpauwoog was zo vriendelijk om even te blijven zitten tot ik een foto had gemaakt.

 Ook vandaag kwamen we weer over een mooie holle weg

 en aan het eind ervan kwam de kerk in zicht.

 Vandaag maar weer geen koffie op het terrasje, maar verder was het wel net vakantie, want we moesten heel wat trappen klimmen om bij de kerk te komen

 en ging ik de kerk bekijken...
Niet geheel vrijwillig, maar voor een van de vragen moest je het antwoord in de kerk vinden.
Daar zijn mondmaskers ook verplicht een aangezien ik er altijd eentje in mijn tasje heb zitten voor je weet maar nooit en Paul er geen bij zich had, was ik de vrijwilligster.

 De vraag was welke stad een grote rol gespeeld had in het leven van Saint Martin en aangezien ik natuurlijk niet wist waar dat antwoord te vinden was, moest ik wel heel goed rondkijken.
Deze grote kist met keramiek viel me op, er hangt een hele beschrijving bij, uiteraard alleen in het Frans in dit tweetalige land, dus ik moet het nog even vertalen om te weten wat het precies is.

 Nadat ik het antwoord gevonden had viel mijn oog nog op dit kunstwerk, dat ik wel mooi vind.

 Vanaf de trappen van de kerk heb je een mooi uitzicht op de omgeving, Paul was het monument even aan het bekijken.

 Naast de kerk is een pleintje met een waterpomp

 en aan de overkant een huis met een gedicht van Julos, die hier een stukje verderop woont.

 Achter de kerk waren een aantal murals, waarvan deze me het meest aansprak.

 Boven de garage van het huis van een architect kijkt dit keramieken mannetje naar wie er voorbij komt.

 We wandelden langs dit mooie ezeltje, soms zien ezels er zo verwaarloosd uit, maar deze was echt heel mooi.

 Langs een veld met bonen liepen we naar een klein kapelletje

 en via velden met tarwe gingen we weer terug richting het begin punt.

 Deze plant kenden we ook niet, de bolletjes zien er zo zacht en pluizig uit en het ding heet dan ook de donzige klit.
En inderdaad als je er met je kleren langs gaat klit zo'n bolletje eraan vast.

 De antwoorden op alle vragen hebben we kunnen vinden en daarna ook de cache.
Toen we weer bij de visvijver kwamen hadden ze de fontein aangezet.

In totaal hebben we 8,5 km gewandeld, heel veel gezien en ook weer veel bijgeleerd en we kwamen weer thuis met een vakantiegevoel.