Terceira Dag 3 Reserva Natural geologica do Algar do Carvão

 Het liep tegen twee uur en nu gingen we naar Reserva Natural Geologica do ALgar do Carvão.

Als eerste gingen we Algar do Carvão (lavabuis)  bekijken.

Bij de afslag naar de grot toe staat een beeldje van een mannetje vlak voor de opening van de grot.

Vanaf het parkeerterrein liepen we een pad over en leek het net alsof we de bergen in zouden gaan.

Je had totaal geen idee dat er hier ergens een grot is.

Tegen de rand van de berg stond een huisje, waar je entree moest betalen en vanaf daar moesten we over een normale trap (ongeveer 30 treden) naar beneden, waar we uitkwamen bij een lange tunnel.

Aan het eind van de tunnel was licht :-) en kon je door een gat naar boven kijken en de lucht zien.

Via allemaal trappen daalden we af de grot in.

We hebben in ons leven al verschillende grotten bezocht, maar nog nooit een zoals deze, waarbij zeker de helft van de afdaling helemaal groen is door de begroeiing.

Dat maakte het wel heel mooi en apart.

Ook al gingen we diepte in, de trappen waren goed te doen, maar ik had de camera wel aan Paul gegeven, want om halverwege om te draaien en foto's te maken was me een beetje teveel van het goede.

Helemaal beneden in de grot, op 80 meter diepte, was een meertje met ongelofelijk helder water.

Het wordt gevuld met regen en is normaal 15 meter diep.

Ik had gelezen dat er in deze grot holbewonende spinnen zijn, maar dat je daar wel een scherpziende blik voor moest hebben, gelukkig had ik die vandaag niet :-)

De luchtvochtigheid was 100 % ook al regende het nu niet.

Toen we uitgekeken waren zijn we weer naar boven gegaan.

Wat een bijzondere en schitterende grot!

 

Vanaf de grot zijn we een stukje doorgereden naar een punt waar je redelijk goed kon zien dat je hier middenin een enorme vulkaankrater staat: Caldeira Guilherme Moniz.

De krater heeft een doorsnede van 15 kilometer en is een van de grootste van de Azoren.

Zover je kon zien zag je de krater rand, het was jammer dat er hier geen hoger uitkijkplatform was, want de begroeiing was zo hoog dat je er niet overheen kon kijken, wij zijn een stukje doorgelopen waar we iets hoger stonden en meer konden zien.

 Vervolgens gingen we in hetzelfde natuurpark naar Furnas do Enxofre; borrelende zwaveldamp bronnen.

Die liggen in een kleine vallei waar een mooi voetpad omheen slingert.

Toen ik hier een foto wilde maken zei de camera dat er te weinig ligt was...

Normaal krijg je die melding als je vergeet om de dop van de lens te halen, maar die was eraf.

Aan en uit gezet en hij maakte een foto, maar die was heel raar en wazig en bij de volgende kreeg ik weer te zien dat er ligt te weinig was...

We hebben nog even staan prutsen, maar het was duidelijk dat er iets mis was, Paul dacht dat de vocht in de grot het veroorzaakt zou hebben.

Ik ben geen fan van foto's maken met mijn smartphone en het is lastig om steeds heen en weer te schakelen tussen de camera en geocachepagina, maar nu kon het even niet anders.

De bronnen lagen onder ons te pruttelen, maar ze waren minder duidelijk te zien en roken ook een stuk minder naar zwavel dan in Furnas op São Miguel.

Maar het was er schitterend.

Het voetpad was ook prachtig, het laatste stuk gingen we door allemaal bosbessenstruiken.

Nadat we hier uitgekeken waren hadden we alles in dit Natuurpark bekeken en zijn we weer naar Angra gegaan.

Daar hebben we de camera buiten in de zon gelegd in de hoop dat het vocht opdroogt en hij het morgen weer doet.