Na het zwemmen gingen we via de noordkust verder op zoek naar caches en zo kwamen we weer bij hele mooie plekje.
De overblijfselen van een fort; er hebben er toch heel wat langs de kustlijn gestaan.
Op een picknickplaats aten we wat druiven en kregen we gezelschap van deze schattige kattepoes.
Bij Quatro Ribeiras moesten we vanaf de parkeerplaats een heel stuk naar beneden voordat we ook hier bij een heel apart zwembad kwamen.
Ook hier waren overal paden, trappetjes en poelen; heel apart.
Via de muur met de mooie lange mural kwamen we op het Geoparque van Alagoa: een natuurreservaat.
Er broeden hier veel vogels en de beschermde Erica Azorica groeit hier volop.
Op de miradouro hadden we een schitterend uitzicht
maar dat is tegenwoordig voor veel toeristen niet genoeg, die moeten dan per se nog even over de rand klimmen en op de rotsen gaan staan; een windvlaagje is genoeg....
Vanaf de miradouro namen we de weg naar beneden, waar het gebied eindigt in een soort dal.
Daar zochten we de laatste cache van vandaag en toen zijn we weer richting Angra gegaan.
Onderweg kwamen we langs een berg, die wij inmiddels de stierenberg noemden, omdat we er verschillende keren langsgereden zijn en de meeste keren er stieren stonden.
Het was rustig, dus Paul is even gestopt zodat ik foto's kon maken.
Deze had me goed in de gaten en ik was blij dat er een hele diepe geul en een hek tussen hem en mij was :-)
1 opmerking:
Dat hebben wij ook weleens meegemaakt tijdens een wandeling. Mensen die op een doodenge plek op rotspunten klommen, levensgevaarlijk. En waarom, om zichzelf te bewijzen?
Een reactie posten