Terceira Dag 3 Tussen Santa Barbara en Doze Ribeiras

 Leek de camera het gisteravond wel weer te doen nadat hij een poos in de zon had gelegen, toen ik het vanmorgen even testte zei hij doe het zelf maar...

Nou daar werden we niet echt happy van, want om nou de rest van de vakantie met mijn smartphone  te maken zagen we niet zitten.

Nu had die camera al een aantal dingen die niet echt geweldig meer waren; het duurde erg lang voordat hij aan ging en er waren zwarte vlekken in de hoeken van de foto, dus Paul had al eens gekeken naar andere camera's.

Ik wilde graag een zelfde hebben, maar die worden al lang niet meer gemaakt en ook de opvolger  is al vijf jaar uit productie, want iedereen gebruikt zijn telefoon.

We besloten om te gaan kijken voor een simpele digitale camera voor de rest van deze vakantie, zodat we niet steeds zouden moeten wisselen tussen camera en geocaching  en dan thuis misschien een gereviseerd toestel te kopen

We konden kiezen uit drie winkels die ook op ons eiland zitten, dus als er iets is je terug kunt gaan en ik zei laten we maar naar Radio Polular gaan.Die zit ook bij ons op het eiland en als er dan wat is kun je er mee terug gaan.

Paul hoopte dat ze iets zouden hebben, maar had er een hard hoofd in, maar we gingen kijken.

De winkel ging pas om 10.00 uur open en toen stonden wij op de stoep.

 Ik liep gelijk door naar de afdeling met fototoestellen en zag dit toestel

Dat is dus de opvolger van mijn toestel, die nergens meer te koop is!

Ik geloof dus niet in toeval, dit toestel heeft al die jaren mooi in zijn glazen vitrine op mij staan wachten,  daarom is mijn camera uitgerekend hier op Terceira kapot gegaan én koos ik ervoor om naar RP te gaan!!!

Nou dat werd dus inpakken en wegwezen, alhoewel dat wegwezen nog wel even duurde.

Het toestel werd eerst mooi opgepoetst, de doos werd tevoorschijn gehaald en er moest een garantiebewijs en verzekering geregeld worden.

Voor dat laatste hadden we een Portugese rekening nodig, die we wel hebben, maar er staat geen banknummer op de kaart en uit ons hoofd wisten we die niet.

Dat zouden we wel uitzoeken via een bankautomaat en dan morgen terug komen.

Helemaal happy kwam ik de winkel uit en alhoewel ik het toestel vandaag nog niet kon gebruiken omdat het opgeladen moest worden, was het vooruitzicht dat ik morgen weer gewoon normaal foto's kon maken genoeg om het vandaag dan nog maar een dagje met de smartphone te doen.

In de buurt van Radio Popular ligt een cache en die gingen we eerst maar eens zoeken.

Zo kwamen we via een onverharde weg op een picknickplaats,die hier Zone de Lazar genoemd worden,

bij ons op het eiland heten ze Parque de merendas.

Hierna reden we via de snelweg en de kustweg richting Santa Barbara, daar wilden we verder gaan waar we gebleven waren.

Onderweg kwamen we weer langs de kaasfabriek en zijn we daar eerst een kop koffie gaan drinken.

Nu stonden we op het parkeerterrein geparkeerd en daar zagen we een bordje met miradouro.

Dat hebben we gevolgd en toen kwamen we bij een grote, begroeide berg zand, waar een trap omhoog was en een houten hekje omheen stond en dat was de miradouro.

Maar omdat we een stuk hoger stonden dan de omgeving hadden we er best nog een mooi uitzicht.

Na de koffie en het uitzicht reden we verder en eenmaal voorbij Santa Barbara gingen we verder met onze ontdekkingstocht.

In 1980 is 35 kilometer ten zuidwesten van Terceira een enorme aardbeving geweest waar dit eiland erg door getroffen is.

Een stuk van deze weg lag vol met resten van huizen die door de aardbeving zijn verwoest en dit monument is daar een herinnering aan.

In Doze Ribeiras bekeken we deze Grupo Folclórico; een soort heel klein openlucht museum.

We kregen de poort niet open, maar gelukkig was er een vriendelijke overbuurvrouw die ons het kleine poortje wees waardoor we naar binnen konden.

Er was een put waar water werd bewaard voor huishoudelijk gebruik, een opslagplaats voor  maïs waar later  later maïsmeel van werd gemaakt. 

De dorsvloer waar ze 's avonds koren dorsen en koren binden, werd destijds ook gebruikt voor dansen. En de molen die de graankorrels en tarwe in meel veranderde om brood te maken.

Het was erg leuk om te bekijken.

In dit dorp waren 3 waypoints van een labcache, de eerste was bij de Grupo Folclórico, de tweede bij de kerk  en de derde bij deze império die schuin tegenover de kerk lag.

We zijn nog een stukje doorgelopen in dit dorpje, waar uiteraard ook weer een fontein was.

De andere twee waypoints brachten ons bij de picknickplaats hoog boven het dorp.

Tot onze verbazing was het hier enorm druk met auto's op de parkeerplaats en we vroegen ons af waarom.

Aan het begin van deze picknickplaats/park was een arena voor stierenvechten (iets waar Terceira bekend om bekend staat) en we dachten dat er misschien een gevecht zou zijn en dat het daarom zo druk was.

Maar het bleek dat de mensen van de Amerikaanse basis een spelletjesdag hadden op deze picknickplaats, ze waren druk bezig met het spelen van cornhole.

Omdat het daar nogal druk was zijn we een stukje doorgelopen naar boven, waar we op het randje bij deze oude opslagput onze lunch gegeten hebben.

Daarna zochten we in het park nog een cachee die ons in een droge rivier bracht waar het wel een jungle leek.

Toen we uitgekeken waren in het park zijn we via een hoger gelegen weg, waar we een prachtig uitzicht hadden op Doze Ribeiras, weer terug gegaan naar de weg beneden, om daar verder te gaan met de 'cache route'.