Het was gisteravond erg laat geworden en daarom hebben we vanmorgen uitgeslapen.
Een van de voordelen van een appartement is dat je niet op tijd voor het ontbijt hoeft te zijn en gewoon in je ochtendjas kunt ontbijten.
Na het ontbijt hebben we koffie gedronken en heeft Paul nog
een mail naar N. zitten maken, met allerlei vragen die we nog willen bespreken.
Het plan was om naar Reserva Florestal de Recreio do Pinhal da Paz te gaan, maar
toen ik een cache zocht om de route er naar toe te bepalen zag ik dat we er al
geweest waren met het Cito event, toen we daar een boom gepland hebben.
Toen hebben we eerst gelunched en
daarna zijn we caches in Capelas gaan zoeken.
De eerste was hier vlakbij, bij de kerk onderaan de straat.
De cache konden we snel vinden en daarna bekeken we uitgebreid de apart gesnoeide platanen.
Toen we terug liepen naar de
auto zwikte ik mijn voet, deze keer gelukkig niet mijn rechter, maar voor de afwisseling eens mijn
linker.
lopen ging wel dus we gingen vrolijk
verder, naar de Miradouro met de boot vlakbij ons krot.
Ik maakte weer een foto van Tromba de elefante
en we wandelden naar de middelste miradouro.
Weer terug bij de bovenste miradouro (miradouro van het bootje) zochten we nog een cache.
En toen struikelde ik over een steen die onder het gras verstopt was en zwikte
ik mijn linkervoet nog een keer, wat nu echt niet lekker was...
Gelukkig stond de auto vlakbij en daarmee reden we naar Miradouro
da Vigia da Baleias waar we een prachtig uitzicht op zowat heel Capelas hadden.
Daarna reden we weer naar beneden en zette Paul me af bij het pad naar de miradouro van de vuurtoren en reedt hij door naar beneden om de auto te gaan parkeren.
Terwijl hij parkeerde belde N. met de vraag of hij om 17.00 uur kon langskomen om de vragen te bespreken, wat natuurlijk kon.
Dus keken we heel even naar het uitzicht vanaf hier
en reden we weer terug naar het appartement.
Ik stapte uit om bij een bar een foto van deze boten te maken, ze zijn dringend aan een verfje toe.
Met N. hebben we nog uitgebreid over een aantal veranderingen gesproken en hij denkt dat als we een traplift installeren we wel goedkeuring krijgen om de badkamer op de begane grond te maken (living, keuken en badkamer moeten op dezelfde etage zijn), dus vooruit maar en met die voeten van mij misschien niet eens echt een slecht idee :-) .
Toen hij weg ging ben ik gelijk begonnen met eten koken: Spaghetti met ui, courgette in
tomatensaus, met nog wat sla was het een heerlijke maaltijd.
De enige afknapper in dit appartement is dat er een kastje is voor de vaatwasser, maar dat dat leeg is en we dus zelf moeten afwassen.Het is natuurlijk geen ramp, maar het draagt nou ook niet echt bij tot een vakantiegevoel.
Enfin toen de afwas gedaan was ben ik eerst mijn voet maar eens gaan koelen en daarna ben ik op de bank gaan zitten, met de pc op schoot zodat ik toch de foto's, caches en dagboek kon doen.
Nadat ik online gezien had dat je
RICE (Rust-Ice-Compresion-Elevation) moet toepassen bij een verzwikking of
verstuiking heb ik ook nog maar het drukverband om mijn enkel gedaan, ik had
mijn voet al op een kussen :-)
2 opmerkingen:
Wat heb je steeds een pech met je enkel!
Dat is van kleins af al mijn zwakke plek geweest. Paul stoot altijd zijn hoofd, ik zwik heel vaak door mijn enkel. Komt die traplift misschien toch wel van pas hahaha
Een reactie posten