Paul had een vrije dag en wij gingen naar Wavre om daar een cachewandeling te maken.
We wilden bij nummer een beginnen, maar daar was nergens in de omgeving een plekje waar je kon parkeren, dus zijn we verder gereden, waar wel parkeerplaatsen waren.
We stonden tussen de nummers 5 en 6 in en zijn toen vanaf 6 de wandeling gaan maken, en na het industrieterrein waar we doorheen gekomen waren, zag het er hier een heel stuk mooier uit.
We wandelden door een straatje met kleine oude huisjes, zoals dit huisje waarvan de ramen bijna gelijk waren met de straat.Toen we voorbij het huisje de hoek omliepen kwamen we bij een vijver waarachter een hele nieuwbouwwijk was, dat was wel een heel groot contrast.
Via die nieuwe wijk liepen we naar de golfbaan toe.
Waar we de weg overstaken stond een vrij grof kruis.
Er staan de namen op van een meneer en een mevrouw, mort accidentellement in 1935.
Zo iets intrigeert me dan wel, ik heb proberen te achterhalen waarom dat kruis hier staat, maar dat is niet gelukt.
Van de week hadden we op tv gezien dat door het warme weer de bijen alweer actief geworden zijn en nu zagen we een hommel op sneeuwklokjes.
Een groot deel van de wandeling ging over en langs het golfterrein.
Er zijn paden waar je als niet golfer overheen kan wandelen en zo van deze mooie omgeving kan genieten.
Op het pad omhoog naar een woonwijk kwamen we langs deze stenen 'hut', ik heb geen idee waarvoor die diende. Er lag wel een cache, maar helaas stond er niets over in de beschrijving.Op het pad kwamen we deze kikker tegen.
Ook de kikkers zijn wakker geworden en de paddentrek is begonnen.
Toen we op weg hierheen langs het Zoet Water reden zagen we dat de boskant van de weg helemaal afgezet is met schermen van ongeveer 50 centimeter hoog, om de padden tegen te houden.
Vrijwilligers pakken ze dan en zetten ze over , zodat ze aan de andere kant van de weg het water in kunnen.
Deze pad hoeft geen weg over te steken, maar moet wel uitkijken voor golfballen :-)
Na de sneeuwklokjes en krokussen zagen we vandaag voor het eerst narcissen.Onderweg kwamen we langs een grote (voormalige) boerenhoeve waar op het terrein een privé kapel stond.
Toen we voorbij een weiland liepen kwam dit paardje op ons aflopen, we vroegen ons af of hij ons ook kon zien, met die lange haren voor zijn ogen.
Nadat we een stuk door een wijk gelopen hadden kwamen we weer uit op de golfbaan.
Hier begon eigenlijk de cache serie, maar ook lopend hebben we geen enkele parkeerplaats kunnen ontdekken.
We hebben een poos op een bankje gezeten om onze lunch te eten en ondertussen naar het golfen te kijken.
Via allemaal kleine paden zijn we zo'n beetje de hele golfbaan over gelopen en na een flinke klim stonden we hier weer helemaal bovenaan.De golfbaan ligt op het terrein van Château de Bawette, dat we in de verte konden zien liggen toen we weer op weg naar de auto waren.
We hebben ruim vier uur gewandeld, heel wat caches gevonden en enorm genoten van de omgeving en het mooie weer.
1 opmerking:
Hoi Jolande
Ik wou je graag even contacteren ivm je reis Duitsland en de Sprookjesroute, zou het eventueel mogelijk zijn me even een email te sturen via wouter@w247.be
Ik wou je graag contacteren met de vraag of het mogelijk is om je foto's te gebruiken,
Ik hoor graag wat de mogelijkheden zijn,
mvg
Wouter
Een reactie posten