Lockdown dag 434

Paul had me vanmorgen laten uitslapen, maar omdat we toch wel op uit wilden zijn we in de buurt gebleven en naar Opvelp gereden om daar een cacheserie te wandelen.

Onderweg zagen we een roofvogel vlak naast de weg in een veld zitten, we reden terug om een foto te maken, maar toen vloog hij natuurlijk net weg en ging een stuk verderop op een paal zitten.

Vanaf waar ik stond om de roofvogel te fotograferen kon ik de wereldbol watertoren goed zien.

In Opvelp parkeerden we vlakbij een oude boerderij.

De cachewandeling heet Teddy op avontuur in Opvelp en is gemaakt in samenwerking met de gemeente Bierbeek, zodoende was er ook een eigen wegwijzer.

Al snel kwamen we op een weg die naar de velden ging. Door een aantal bomen keken we uit op een enorm gebouw, waarvan we niet hebben kunnen ontdekken wat het nu is.

Aan de rand van het gemaaide stukje stonden deze beelden, ze deden ons denken aan Het land van Ooit, waar beelden uit het water kwamen.

Toen we de weg vervolgden kwamen we op een stuk waar betonbanen liggen, dat liep een stuk prettiger.

Het beton lag niet helemaal tot het einde van de weg, het laatste stuk was weer zand en het leek erop alsof de weg zomaar ophield bij een hoger liggend veld

maar er bleek een T splitsing te zijn met een holle weg.

We hebben nog even bovenaan gekeken,het veld ging nog verder omhoog dus daar zagen we niet veel, maar terug kijken hadden we een uitzicht.

We wandelden verder via de holle weg en daar zag ik deze bij op een paardenbloem.

Na een poos kwamen we weer in de velden terecht. 

Dit veld met heuveltjes was nog kaal, maar binnenkort zullen er aardappelplantjes te zien zijn.

Tussen alle velden was er ineens een strook van ongeveer 50 meter breed en zo lang dat we het eind niet konden zien, waar allemaal veldbloemen groeien; geweldig voor de bijen.

De blauwe korenbloemen vond ik het allermooiste.

Dankzij de planten app leerden we ook de namen van de bloemen die we niet kenden, zoals smalle weegbree

en kleine pimpernel.

We kwamen door eindeloos lijkende korenvelden

en langs bermen vol klaprozen.

De roze bloemetjes zijn dag- en de witte nachtkoekoeksbloemen.

Deze paardjes hadden een sjiek hek dat hun weide afsloot.

Op een bankje er tegenover hebben we een poosje gezeten om een broodje te eten.

En via weer een andere veldweg

zijn we weer richting het dorp gelopen.

Het was een prachtige wandeling, met ontzettend leuke caches.

En na zoveel weken binnen zitten was het heerlijk om er weer eens zo'n fijne wandeling te kunnen maken.