Cerâmica Vieira

We waren van plan om ons 40 jarig jubileum te vieren door een dagje naar Nordeste te gaan, maar daar was het heel slecht weer, dus dat werd uitgesteld naar een andere dag.

Omdat we toch iets wilden doen zijn we naar Cerâmica Vieira in Lagoa gegaan.

We zijn daar al zo vaak langs gereden, maar er nog nooit gaan kijken en het stond op het lijstje van dingen die we graag wilden zien, dus dit was wel een leuk alternatief.

 We hadden gedacht dat er wel veel toeristen zouden zijn, maar het was heerlijk rustig, er was bijna niemand.

Het eerste dat we zagen toen we binnen kwamen was dit bord met het wapen en het motto van de Azoren "Antes morrer livres que em paz sufeitos" wat "liever vrij sterven dan onderworpen in vrede" betekend.

De fabriek is in het midden van de 19e eeuw opgericht en sinds die tijd een familiebedrijf gebleven, met nu al de vijfde generatie.

In de eerste ruimte waar we kwamen was niemand aan het werk.

Ik denk dat dit de ruimte is waar voorwerpen gemaakt worden met witte klei

want aan de overkant van deze ruimte staan allemaal voorwerpen van witte klei die wachten om beschilderd te worden.

Alle voorwerpen worden met de hand geschilderd en de meest gebruikte kleur is blauw.

In deze ruimte waren twee dames aan het schilderen; een werkte uit de losse hand en de andere gebruikte sjabloontjes.

Vervolgens kwamen we in een grote opslagruimte waar ook de ovens staan.

De voorwerpen worden op een karretje gezet en dan de oven ingereden.

Aan de overkant van de ruimte met de ovens is The Pottery.

Hier werken een aantal dames met een elektrische draaischijf en rode klei.

We hebben een poos staan kijken en ik vind het erg knap wat ze allemaal doen.

De eerste oven waar ze in het begin alles in bakte staat nog steeds op het terrein.

A mulher de capote, de vroegere klederdracht van de vrouwen op de Azoren, is een motief dat hier ook veel wordt gebruikt.

In de laatste ruimte worden dingen gemaakt met behulp van mallen. De mevrouw links op de foto was bezig met koelkastmagneten in de vorm van ananassen te maken en ze zagen er inderdaad allemaal hetzelfde uit.

Tenslotte hebben we de winkel bekeken waar we ook nog wat kochten.

Ik wilde graag een melk en suiker stelletje. Zelf gebruiken we het niet, maar als we eens iemand op de koffie krijgen die wel suiker of melk in de koffie wil, vind ik het in zo'n stelletje wat gezelliger staan dan zo uit een suiker- of melkpak.

In de tweedehandswinkel had ik ze ook zien staan, van deze fabriek en dan moest een suikerpotje 27,50 kosten en een melkkannetje was net zo duur, whahaha

Dat ging hem dus niet worden en ik zei dat ik wel in de fabriek ging kijken, als ze dan net zo duur waren hadden we ze tenminste wel nieuw.

Enfin per stuk waren ze hier 9,= euro

en toen hebben we er ook nog maar een leuk schaaltje bijgekocht waar ze op kunnen staan.

Ik vind het heel leuk en decoratief staan in het kastje op het eind van de keuken.

Voor in de boekenkast wilden we iets van een bord met een walvis erop hebben, maar we vonden deze azulejo erg mooi en hebben die meegenomen.

 We zijn heel blij met onze aankopen en het bezoek aan de Cerâmica Vieira vonden we echt de moeite waard.