Op eerste Pinksterdag gingen wij weer een stukjje van het kustpad wandelen.
Beneden bij het zwembad staat een bord met daarop het hele kustpad, hoe de route gaat en wat er zoal onderweg te zien is.
De tijd om van Capelas naar Calhetas te wandelen staat daar aangegeven als twee uur, wij doen steeds stukjes en zijn daar per keer wel zeker twee uur zoet mee :-)
Maar wij staan ook overal stil om rond te kijken en te genieten van al het moois dat we zien.
We reden met de auto naar Fenais da Luz om verder te gaan waar we de vorige keer gebleven waren.
De auto parkeerden we op een parkeerplaats langs de hoofdweg en we liepen door een klein straatje om weer op de route uit te komen.
Dit gifgroene huis viel enorm op en zodoende zagen we het kapelletje dat onder het balkon gemaakt was.
De route ging een stuk door het dorpje, over de weg waar we met de auto al verschillende keren gereden hebben op weg naar het kapelletje en Buraco de S. Petro (the Hole).
Onderweg zagen we klaprozen bloeien, die staken zo mooi af tegen het blauw van de oceaan.
Waar we normaal altijd parkeren is een trap naar het strand en omdat het nu windstil en eb was zijn we eens beneden gaan kijken.
We zagen heel veel trechterbruinwier
en vissen.
De rotsen naast de trap hebben door erosie aparte vormen gekregen.
Nadat we uitgekeken waren op het strand gingen we weer verder, onder het kapelletje en langs Buraco de S. Pedro, waar we vandaag niet gingen kijken omdat we er laatst ook nog geweest waren.
In Belgie hebben we veel holle wegen en daar deed dit stukje ons wel aan denken.
De baai naast Buraco de S. Pedro zagen we nu vanuit een ander perspectief en nu vond ik de rots aan de linkerkant net op een I like it duimpje lijken.
Af en toe leek het wel alsof we door de jungle liepen. Steeds spannend om te zien wat er weer tevoorschijn zou komen.
Op sommige plaatsen ging het pad redelijk dicht langs de afgrond.
Overal stonden vrolijk bloeiende gele ganzenbloemen.
en in het water zijn sommige stukken aqua blauw en dat vind ik echt schitterend.
Ook zagen we vandaag redelijk wat vissers. Ik krijg dan visioenen van een hele grote vis aan de haak, die de visser zo het water in sleurt :-)
We zijn tot aan het vijf sterren hotel in the middle of nowhere gewandeld. Die adverteren dat ze aan het strand liggen, maar in werkelijkheid moeten de gasten nog wel een stukje lopen en naar beneden afdalen om dan op allemaal rotsen uit te komen.
Hier en daar lagen plassen, waar we goed omheen konden lopen, maar deze was wel erg groot en diep, dus hier hebben we een ommetje moeten maken.
Bij het hotel zijn we omgekeerd en weer terug gewandeld, het laatste stukje doen we een andere keer.
Onderweg zagen we klaprozen bloeien, die staken zo mooi af tegen het blauw van de oceaan.
Waar we normaal altijd parkeren is een trap naar het strand en omdat het nu windstil en eb was zijn we eens beneden gaan kijken.
We zagen heel veel trechterbruinwier
en vissen.
De rotsen naast de trap hebben door erosie aparte vormen gekregen.
Nadat we uitgekeken waren op het strand gingen we weer verder, onder het kapelletje en langs Buraco de S. Pedro, waar we vandaag niet gingen kijken omdat we er laatst ook nog geweest waren.
In Belgie hebben we veel holle wegen en daar deed dit stukje ons wel aan denken.
De baai naast Buraco de S. Pedro zagen we nu vanuit een ander perspectief en nu vond ik de rots aan de linkerkant net op een I like it duimpje lijken.
Af en toe leek het wel alsof we door de jungle liepen. Steeds spannend om te zien wat er weer tevoorschijn zou komen.
Op sommige plaatsen ging het pad redelijk dicht langs de afgrond.
Overal stonden vrolijk bloeiende gele ganzenbloemen.
en in het water zijn sommige stukken aqua blauw en dat vind ik echt schitterend.
Ook zagen we vandaag redelijk wat vissers. Ik krijg dan visioenen van een hele grote vis aan de haak, die de visser zo het water in sleurt :-)
We zijn tot aan het vijf sterren hotel in the middle of nowhere gewandeld. Die adverteren dat ze aan het strand liggen, maar in werkelijkheid moeten de gasten nog wel een stukje lopen en naar beneden afdalen om dan op allemaal rotsen uit te komen.
Hier en daar lagen plassen, waar we goed omheen konden lopen, maar deze was wel erg groot en diep, dus hier hebben we een ommetje moeten maken.
Bij het hotel zijn we omgekeerd en weer terug gewandeld, het laatste stukje doen we een andere keer.
Weer terug in Fenais da Luz bleek er op het dorpsplein een vrolijk kinderfeest te zijn en daar hebben we een poosje staan kijken voordat we weer terug naar huis gingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten