Nadat we over de bergen gewandeld hadden ging het pad weer richting de kustlijn.
Op de punt van de klif zagen we iets dat op een uitkijkpost leek, misschien voor de walvissen.
Het pad ging in de richting van die uitkijkpost, dus we zouden het straks wel van dichtbij kunnen bekijken.
We kwamen door eeen heel groot veld met mais en keken naar uit op miradouro de Santa Iria, oftewel de miradouro van de kattenpoezen.
Leuk om die vanaf hier te zien, want we hebben al zovaak bovenop die miradouro gestaan en dan uitgekeken op dit veld.
De walvispost bleek een miradouro te zijn met een hele hoge uitkijktoren, maar omdat we vanaf de rand beneden ook al een schitterend uitzicht hadden, zijn we niet naar boven gegaan.
Nu ging de trail weer terug richting Moinhos.
De walvispost bleek een miradouro te zijn met een hele hoge uitkijktoren, maar omdat we vanaf de rand beneden ook al een schitterend uitzicht hadden, zijn we niet naar boven gegaan.
Nu ging de trail weer terug richting Moinhos.
We waren erg blij dat we het in omgekeerde volgorde liepen, want de afdaling was veel langer en steiler dan de klim vanuit de kloof en anders hadden we enorm veel moeten klimmen in de volle zon.
Er waren nog twee miradouros en vanaf de eerste konden we al een stukje zien van Moinhos en het strand.
Ook konden we dos ilhéus heel goed zien, ze deden ons denken aan de eilanden in Phuket uit een James Bond film.
Vanaf de laatste miradouro konden we het strand goed zien en waar het water van de waterval de oceaan in stroomt.
De verschillende kleuren blauw van het water vind ik toch zo mooi.
Uiteindelijk kwamen we weer uit op de weg die door het dorp heen gaat.
Ook konden we dos ilhéus heel goed zien, ze deden ons denken aan de eilanden in Phuket uit een James Bond film.
Vanaf de laatste miradouro konden we het strand goed zien en waar het water van de waterval de oceaan in stroomt.
De verschillende kleuren blauw van het water vind ik toch zo mooi.
Uiteindelijk kwamen we weer uit op de weg die door het dorp heen gaat.
We kwamen langs deze oude wasplaats, maar we hadden al zoveel gewandeld en geklommen dat we niet naar beneden gegaan zijn om te kijken, dat doen we wel een volgende keer.
Tenslotte kwamen we dan bij het begin van de trail en dat was voor ons het eindpunt.
Tenslotte kwamen we dan bij het begin van de trail en dat was voor ons het eindpunt.
De cache serie die ons hier gebracht had was drie keer niets, maar we hebben enorm genoten van deze prachtige wandeling.
Moinhos is een heel klein dorpje in lintbebouwing.
Moinhos is een heel klein dorpje in lintbebouwing.
Tussen twee huizen door gaat een smal weggetje omhoog naar de parkeerplaats en om bij het strand te komen moet je ook tussen twee huizen door. Daar is nu wel een mooie mural gemaakt zodat het wat beter opvalt.
Aan de zijkant van het huis was deze mural gemaakt.
Aan de zijkant van het huis was deze mural gemaakt.
Eerst dacht ik dat het een familie stamboom was, maar toen ik goed keek zag ik dat het allemaal bekende mensen zijn; zoals JF Kennedy, Bob Marley, Charlie Chaplin, Che Guevara enz ook staan er symbolen tussen, zoals de ankh en het ying-yang teken.
Een hele intrigerende mural, waar ik helaas verder geen informatie over heb kunnen vinden.
Na deze hele lange wandeling zijn we neergestreken op het terras dat we vanaf de miradouros al gezien hadden om daar wat te drinken en te genieten van de view.
Tenslotte zijn we nog heel even het strand op gelopen.
Na deze hele lange wandeling zijn we neergestreken op het terras dat we vanaf de miradouros al gezien hadden om daar wat te drinken en te genieten van de view.
Tenslotte zijn we nog heel even het strand op gelopen.
We hadden wel zwemspullen bij ons, maar hier zit zoveel zand in de golven, dat je een half strand mee naar huis neemt en daar hadden we niet zoveel zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten