Moinhos deel 1

 Maandag was de nieuwe geocaching challenge van start gegaan en daarom hadden wij een trail in Moinhos uitgezocht om te gaan wandelen.

Onderweg maakten we even een ommetje naar Miradouro da Coroa da Mata om langs die weg ook een paar caches te zoeken.

De afgelopen dagen hingen de wolken steeds heel laag en ook vandaag was het zicht niet echt geweldig.

Naast de miradouro stond een kudde koeien te grazen.

Weer beneden aan de kust was het een heel stuk beter met een mooie blauwe lucht.

Deze maand bloeien de hortensia's en Afrikaanse Lelies en dat is een schitterend gezicht.

In Moinhos aangekomen reden we de parkeerplaats op en het eerste dat ik zag was de tekst op dit bestelbusje. Toen Paul de auto geparkeerd had ben ik er gelijk een foto van gaan maken.

Bijna iedereen die in Moinhos komt gaat naar het strand, maar aan het eind van de parkeerplaats is een stuk grasland met aan het einde ervan trappen waarmee je kunt afdalen naar de kloof.

Het is hier schitterend; grote rotsblokken, een riviertje en heel veel groene planten.

En aan het einde van de kloof is een waterval.

In de kleine poelen met stilstaand water was het een gekwaak van jewelste: een heel kikkerkoor, maar ik heb er maar eentje kunnen ontdekken, die bleef dan wel weer even mooi zitten zodat ik een foto kon maken.

We zijn ruim een uur in de kloof gebleven en hebben er geen mens gezien. Heerlijk rustig konden we genieten van de mooie natuur.

De trail die we wilden gaan doen begon bij het strand en eindigde in de kloof, maar omdat we daar toch al waren besloten we hem in omgekeerde volgorde te lopen.

Na een klim aan de achterkant van de kloof stonden we ineens naast een klein weiland.

Het pad liep tussen bomen en riet door, maar steeds waren er openingen waardoor we prachtige uitzichten hadden.

We passeerden een betonnen schuur en toen ik door de openingen keek zag ik allemaal schapen.

Het is niet voor niets dat São Miguel het groene eiland wordt genoemd; zoveel verschillende kleuren groen.

Het pad dat wij volgden ging richting de vervallen schuur.

Op weg daar naar toe kwamen we door een heel bamboe bos.

Een stuk verderop liep er allemaal water over het pad. Er waren veel (omgevallen) bomen in stukken gezaagd en iemand had een stuk midden in het water gezet, als een soort stapsteen.

De meeste koeien die we op het eiland zien zijn zwart wit, dus we waren verbaasd om deze 'chocolademelk' koeien te zien.

Overal zijn kleine weilandjes waar een paar koeien grazen. 

Ze trekken zich niets aan van het prachtige uitzicht, maar wij genoten er enorm van.