Ribeira Grande

Door de Santos Populares vergaten we bijna om naar de wereldbol te kijken :-)

In Ribeira Grande is parkeren erg lastig, of mag je maar heel even staan en omdat we een mooie parkeerplek hadden zijn we lopend naar het centrum gegaan.Alles is hier klein, ook de afstanden.

In Ribeira Grande, wat grote stroom betekend, stroomt overal water richting de oceaan, zoals hier onder dit huis door.

Alhoewel het best snel stroomde bleef de eend keurig op zijn plek staan, wat me best verbaasde.

Aan verschillende huizen zagen we deze decoratie hangen, ik heb niet kunnen achterhalen wat het precies is, maar ik denk dat het met de feesten van de heiligen te maken heeft.

 Middenin de stad is o jardim Municipal

en daardoorheen stroomt de 'Grote stroom' de oceaan in.

Overal in de jardim zijn hoogteverschillen, stroompjes en watervalletjes.

Naast de tuin is een groot plein en het stadhuis.

We hebben een poosje op het plein gezeten en toen zijn we doorgelopen naar Igreja de Nossa Senhora de Estrele, die bovenaan een kleiner pleintje ligt.

Van dit (verkochte) huis staat alleen de voorgevel overeind, maar die was wel schitterend beschilderd.

Als je voor de kerk staat heb je een mooi uitzicht op het pleintje en de omgeving.

Iets meer naar links was Lagoa do Fogo zowaar helemaal te zien.

Ook naast de kerk is een pleintje en ook daar stroomt water. Je ziet niet waar het vandaan komt en ook niet waar het blijft.

Er dreven waterlelies en een ervan stond in bloei.

Via  de andere kant van de kerk liepen we terug richting de hoofdstraat, hier hadden we weer een mooi uitzicht op de jardim, Ponta da Ribeira Grande en het stadhuis.

De hoofdstraat is niet echt bruisend. Wat winkeltjes, maar het ziet er allemaal wat vervallen uit, behalve dit gebouw.

Nadat we de helemaal rondgewandeld waren zijn we met de auto richting het zwembad gereden om daar nog te kijken.

Vanaf Miradouro do Palheiro heb je een schitterend uitzicht over de stad, het zwembad en Miradouro do Castelo.

We raakten aan de praat met een jongeman die veel stress heeft van zijn werk en die op doktersadvies elke dag een uur naar de oceaan moet kijken om wat tot rust te komen.

Hij wilde graag zijn Engels oefenen en babbelde honderd uit over van alles en nog wat.

Daarna liepen we nog een stukje door de vervallen picknick/bbq plaats, waar we deze schitterende cactusbloem zagen.

Tenslotte keken we op een andere miradouro nog uit richting Maia en ontdekten we dat er hier een trail begint die een heel stuk langs dit stuk van de kust gaat. Een groen (=makkelijk) trail, dus geschikt voor ons om eens te gaan doen.

Het was een leuke en leerzame middag in Ribeira Grande.