Na de lunch hadden we dus heel Nordeste en het park gezien en daarom gingen we nog wat caches zoeken buiten het dorp.
Zo kwamen we langs het gemeentehuis, maar dat is wel een heel groot woord, want ik heb nog niet eerder zo'n kleine camara gezien.
Nu zie je dat heel veel en overal op het eiland, maar deze viel me op omdat het een bijna helemaal roze was was.
Bijna altijd zie je alle kleuren was door elkaar, maar omdat ik zelf per kleur was vond ik deze roze was erg leuk (en herkenbaar).
Vanaf de miradouro Ponta de Arnel keken we uit op Farol de Arnel.
Deze vuurtoren was de eerste moderne in de archipel en voor vele boten het eerste lichtpunt na dagen op de Atlantische Oceaan.
Aan de andere kant ligt Nordeste in de verte.We waren van plan om naar de vuurtoren te wandelen, maar het bleek een helling van 20 % te zijn en dat vonden we toch een beetje teveel van het goede.
We hadden nog gebakjes over en die meegenomen in onze nieuwe koelbox, die hebben we opgegeten aan de overdekte picknicktafels bovenaan het pad
Terwijl we uitkeken op een veld waar een boer bezig was met maaien.
Vervolgens zijn we weer terug gereden naar Miradouro da Boca da Ribeira, aan de andere kant van Nordeste.
Links in de diepte moet een camping liggen, daar zijn we 10 jaar geleden geweest, maar het pad is vreselijk steil en smal, dus dat hebben we deze keer overgeslagen.
Aan de andere kant ligt het zwembad, die weg is ook heel steil, maar net iets breder, alhoewel passeren alleen maar op bepaalde plaatsen kan.
Hier zijn we toch naar beneden gereden.
Om bij het zwembad te komen moet je de rivier over, maar dat was nu maar een klein stroompje.Er is al een aantal dagen een sterke wind uit het noorden én het was vloed, dus de golven waren extra hoog en het zwembad leek wel een golfslagbad.
We hebben een poosje staan kijken en het zag er wel heel erg leuk en aanlokkelijk uit.
In de auto hebben we altijd een tas met zwemspullen staan en die hebben we opgehaald en zijn ook een poos in het golfslagbad gaan spelen.
Dat was echt heel leuk, maar wat een kracht heeft dat water.
Tenslotte wilden we de botanische tuin bezoeken, maar die was gesloten.
Aan de andere kant van de weg is een gerestaureerde kalkoven en die hebben we toen nog even bekeken.
Een paar kilometer buiten Nordeste reden we weer in de laaghangende wolken.
We zijn nog even Achada ingereden om te kijken of we een walvis kunstwerk van Yves konden vinden, maar dat is niet gelukt.
We gaan een andere keer nog wel eens verder zoeken, want dit was wel een schattig dorpje.
En zo zijn we dan na 10 jaar weer eens in Nordeste geweest en hebben daar een heerlijke dag gehad.
1 opmerking:
Mooi zeg!
Een reactie posten